Çocuklar ve Hastane

Her ne kadar çocuklarımız hasta olmasın, doktora gitmemize gerek kalmasın diye uğraşsak da zaman zaman maalesef hepimize hastane yolu görünüyor. Çocuklarla birlikte bazen onların hasta olması, bazen de ebeveynlerden birisinin hasta olması sonucu hastaneye gitmek zorunda kalıyoruz. Böyle durumlarda anne ve baba dahil tüm ailede bir huzursuzluk ve endişe söz konusuyken çocukların hem fiziksel hem de ruhsal açıdan nasıl oldukları ile pek ilgilenilemiyor. Yani her ne kadar hastaneler sürekli dezenfekte edilse de çocuklarımız için yeteri kadar hijyenik değil. O ortamda anne ve babasını endişe içerisinde gören çocuk ayrıca ruhsal olarak da rahatsız olabilir, korkabilir.

Bu yüzden eğer hasta olan kişi çocuğunuz değilse, mümkünse bir yakınınızdan çocuğunuzla ilgilenmesini rica etmelisiniz. Çocukları hasta olmadıkları sürece mümkün olduğunca hastaneden uzak tutmak en doğrusu olur.

Her zaman çevremizde çocuklarımızı bırakabileceğimiz kişileri bulamayabiliriz. Bunun için de dikkat etmemiz gereken şeyler var. En önemlisi unutmamanız gereken şey şudur; Hastaneler her ne kadar sürekli dezenfekte edilse de, çocuklarımızın bağışıklığı bizler kadar kuvvetli değildir ve mikroplara, hastalıklara yakalanma ihtimali daha fazladır. Bu yüzden mümkün olduğunca çocuğumuzu mikrop ve hastalıklara karşı korumalıyız.

Bir diğer önemli konu ise, endişe ve korkularınızı çocuklara yansıtmanız. Hasta olduğumuz için hastanedeyiz ve endişeliyiz, ortamdan dolayı aynı zamanda gerginiz! Fakat bunu çocuğumuza mümkün olduğunca yansıtmamamız gerekir. Çocukta travma yaşatacak hatıralar oluşturmamalıyız. Her ne kadar kendisine bir şey yapılmıyor olsa da, çocuk anne ve babasının bakışlarından, konuşmalarından etkilenir ve bu hastane korkusuna daha kötüsü anne veya babasını kaybetme korkusuna sebep olabilir.

Eğer hasta olan kişi siz değil de çocuğunuzsa, haklı olarak endişe ve korkularınızı daha yoğun yaşarsınız. Bu oldukça normaldir. Fakat çocuğunuzun tam da sizin desteğinize ve güveninize ihtiyaç duyduğu sırada yapabilmesi zor olsa da güçlü durmanız ve onu sakinleştirmeniz gerekir.

Çocuklar duygu ve düşüncelerini, ağrılarını biz yetişkinler gibi rahat ifade edemezler. Bu yüzden doktorla görüşene kadar çocuğunuzun söylediklerini dikkatli bir biçimde dinlemeniz ve gerektiğinde bunları doktora aktarmanız, tespit ve tedavi açısından önemlidir.

Doktor ve hemşirelerimizin gerçekten çok yoğun ve stresli bir işi olduğunu unutmamalıyız. En kıymetlinizin hasta olması sizi fazlasıyla hassaslaştırabilir, ancak görevli kişilere karşı saygı ve sakinliğinizi korumayı unutmamalısınız.

Kayıt işlemleri sırasında karmaşa yaratmamak için eşlerden biri çocukla ilgilenirken diğerinin işlemlerle ilgilenmesi daha uygun olur.

Damar yolu açmak, iğne yapmak gibi çocuğunuzun korkmasına sebep olacak durumlarda, çocuğunuza karşı dürüst olmanız gerekir. Çocuğunuza yapılacak işlemi doğru şekilde anlatmalısınız. Ancak gerçekçi fakat acımasız olmamaya dikkat etmelisiniz. Yani evet damar yolu açılırken biraz canı yanacak ancak iyi olabilmesi için bunun yapılması gerekiyor ve bir süre sonra acıması geçecek. Bunu çocuğunuza hemşire veya doktorlar değil en doğru şekilde siz açıklayabilirsiniz.

Hastaneler, acil servisler ailenin bir arada olarak birbirinden kuvvet alması gereken zor yerlerdir. Bu gibi durumlarda endişelerimize kapılmadan, biz yetişkinler için bile ortamın ne kadar zor olduğunu göz önüne alarak, çocuklarımızı korumayı ihmal etmemeliyiz.

İlk Yayın Tarihi: 4 Temmuz 2017 @ 23:32