Çocukların Neden Minimalizme İhtiyaçları Vardır?

Çocukken öyle bir dolabım vardı ki, kapağını açmak risk olabilirdi. Çünkü içinde kıyafetler, oyuncaklar ve daha bir sürü şeylerden oluşan koca bir yığın vardı. O zamanlar farkında değildim ancak şimdi görebiliyorum; Bir çocuk olarak minimalizme ihtiyacım vardı.

Her zaman şöyle derdim, ‘Çok dağınığım, nokta.’ Sanki bu bir çeşit karakter özelliğiydi. Dağınık, yoğun, kafası dağınık, kaygılı.

30 yıl önce bir çocuk olarak minimalizme ihtiyacım vardı, tıpkı şu anda kendi çocuklarımın ihtiyacı olduğu gibi.

İnternetten bir tıkla alışveriş yapılmayan zamanlarda büyüdüm. O zamanlarda çocuklar için gidilen her yere saklama kapları taşınmaz ve çocuklar da yirmi dört saat yemek yemezlerdi. O zamanlarda çocuklar uzun yolculuklarda sıkılmasınlar diye, araba koltuklarına iPad’leri asılmazdı, o zamanlarda televizyonda görülen herhangi bir şey hemen satın alınamazdı.

Günümüzde çocuklar minimalizme her şeyden daha fazla ihtiyaç duyuyorlar.

Günümüzde çocukluk dağınıklık ve karmaşıklık olmanın çok daha ötesinde; Kaotik! Artırmalar gösteriyor ki çocuklarımızı yetiştirme şekillerimiz hem onları hem de bizleri büyük stres altına sokuyor.

Ebeveynler olarak o kadar çok şeyle uğraşıyoruz ki, dağılmamak için hayatı kolaylaştıran ürünlere başvuruyoruz. Eğer çocuğumuz yemek masasına oturmuyorsa bunun için bir cihaz var, eğer çocuğumuz arabada rahat durmuyorsa bunun için bir cihaz var…

Anne ve baba olarak biz sadece hayatta kalmaya çalışıyoruz. Dağılmamak için uğraşıyoruz. Bu insanı tüketen bir şey. Çok ağır.

Günümüzde çocuk yetiştirmek herhangi bir dönemdeki, herhangi bir ebeveyn için çok ağır.

Bunu biliyorum, çünkü iki çocuğum var. Çocuklarım gözlerini ve saçlarını aynı benden aldılar. Fakat dağınıklık ve boğulmuşluk özelliklerimi almadılar. Çünkü bunlar ömür boyu süren bir özellik değil, bir seçim.

Kaos yerine sakinliği seçmeye karar verdim.

Sakinlik mümkündür ve çocuklarınız ve aileniz için en iyisidir. Çocuk gelişimi eğitimi almış biri olarak, bir çocuğun büyümesi, gelişmesi ve zenginleşmesi için nelere ihtiyacı olduğunu biliyorum. ‘Aile sağlığı ve refahı’ konusunda uzmanlık yapmış biri olarak, bir aileye mutluluk ve huzur getirebilecek şeylerin neler olduğunu biliyorum.

İşin sırrı ne biliyor musunuz? Minimalizm.

Minimalizm yalnızca eşyalarınızdan vazgeçmek anlamında değildir. (Gerçi bunu da yaptım ve harika bir şey olduğunu belirtmeliyim.) Minimaliz, ailenizin hayatta kendisi için önemli şeylere odaklanmasıdır.

Minimalizmi ‘Değer verdiğimiz şeylerin bilinçli olarak teşviki ve bizi değer verdiğimiz şeylerden uzaklaştıran diğer şeylerin ortadan kaldırılması’ olarak tanımlayabiliriz. Çocuklarımı da bir minimalist olarak yetiştirmeye çalışıyor ve tam olarak bunları yapmaya çalışıyorum.

Günümüzdeki çocukluk anlayaşını bir kenara bırakıyor ve çocuklarım için belirli değerleri seçiyorum;

Şükran duygusunu seçiyorum;

Hediye çılgınlığı yerine şükran duygusunu seçiyorum. Çocuklarım süslenmiş paketlerdeki somut hediyeleri sevmezler. Doğum günlerimiz bizim için yaşamı kutlamak demektir. Sevgililer günümüz sevgi, bayramlarımız aile zamanı anlamına gelir. Özel günlerimizde sadece o günün anlamı olan hediyeler bakarız. Sevgi, hayat, aile… Bizim için paketlenmiş hediyeler gerçek hediyelerin önemini gölgede bırakır.

Aileyi seçiyorum;

Çocuklarımın haftada üç akşam aktiviteye gitmesindense, ailece yemek yemeyi seçiyorum. Araştırmalara göre, aileleri ile birlikte yemek yiyen çocuklar hem akademik olarak daha başarılı hem de psikolojik olarak daha mutlu oluyorlar. Günlük planlarımızın kesinlikle daha hafif olması gerektiğini düşünüyorum. ‘Hiçbirşey’ planlamadığımız akşamlara ve tatillere bayılıyorum. Çünkü bana göre aslında ‘Hiçbirşey’ hiçbirşey değildir. ‘Hiçbirşey’ aile ile daha yakın bağlar kurabilmek için ekstra zaman demektir.

Sağlığı seçiyorum;

Üzerinde çizgi film karakterlerinin olduğu paketli gıdalar yerine pazardan veya marketten alınan gerçek yiyecekleri seçiyorum. Araştırmalara göre çocuklarımıza küçük yaşlarından itibaren aşıladığımız yemek yeme alışkanlıkları, gelecekteki beslenme alışkanlıkları üzerinde büyük etki gösteriyor. Paket cipslerden, bisküvi ve tatlılardan almıyorum. Çocukların bütün gün ellerinde abur cuburlarla dolanmıyor, sürekli atıştırmalıklar tüketmiyorlar. Masaya oturarak gerçek yiyecekler yiyorlar.

Açık havayı seçiyorum;

Televizyon izlemek yerine açık havada oyun oynamayı seçiyorum. Çocuklarımın sürekli oturarak hareketsiz kalmalarını istemiyorum. Açık havada olmak, oyun oynamak, bolca hareket etmek, çevreye saygıyı, doğanın güzelliklerini bilmelerini sağlıyor. Televizyon zamanlarını sınırlandırarak çocuklarımın sosyal ve motor becerilerini geliştirici aktif oyunlar için daha fazla zaman kazanıyorum. Tüm çocuk ve yetişkinlerin oturduğu yerden kalkmaya ve açık havaya çıkmaya ihtiyaçları var.

Bilinçli tüketimi seçiyorum;

İnternetten tek tıkla alışveriş yapmak yerine bilinçli tüketici olmayı tercih ediyorum. Ailece alacağımız şeyler üzerinde düşünüyor, evimizi sevdiğimiz, güzel ve ihtiyacımız olan şeylerle dolduruyoruz. Yani son izlediğimiz çizgi filmdeki karakterin oyuncaklarını hemen gidip satın almıyoruz. Bunlar yerine daha kullanışlı, klasik ve sürdürülebilir oyuncaklar satın alıyoruz. Her yaş ve cinsiyetteki çocuğun oynayabileceği sürdürülebilir ve klasik oyuncalar. Çocuklar bu kadar hızla büyürken, onlarla birlikte büyüyecek oyuncaklar seçmek daha güzel olmaz mı?

Sakinliği seçiyorum;

Minimalizmi seçerek kaos yerine sakinliği seçiyorum. Ben çocuklarımın ilk öğretmeniyim. Her şey benimle birlikte başlıyor. Çocuklarımın çocukluklarını ve gelecek yıllardaki tüm hayatlarını etkileyecek seçimleri ben yapıyorum.

Siz aileniz için neleri seçiyorsunuz?

Kaynak: https://www.becomingminimalist.com/kids-need-minimalism/

İlk Yayın Tarihi: 5 Aralık 2017 @ 23:04