Yapabilen Ama Yapmayan Çocuklar

Yapılması gereken bir iş varken başka şeylerle ilgilenmek küçük, büyük, anne, baba hepimizin yaptığı şeydir. Ne kadar iyi niyetli olsak da, başladığımız işlerin sonunu her zaman getiremeyebiliriz. Güçlükler, insanın dayanıklılığıyla, motivasyonlarıyla, duygularıyla ve kendilerine olan güvenleri ile de ilgilidir.

Çocuklarımızın üretken olması, mantıklı zaman hedefleri belirleyebilmesi, kendi başarılarından mutluluk ve gurur duymalarını sağlamak için neler yapabiliriz?

Varsayımlar yapmayın. Çocuğun bir işe başlamamasının sebebi kayıtsızlık veya aylaklık olmayabilir. İnsanların yapmaları gereken işler dururken başka şeyler yapmaları, yapmaları gereken işlerden uzak durmalarının çeşitli sebepleri olabilir. Örneğin çocuk için herşey birden fazla gelmiş olabilir, aklı karışmış olabilir, üzgün veya endişeli olabilir. Ya da yardım istemekten çekiniyor, utanıyor olabilir. Çocuğunuzun işten kaçmasının altında yatan sebebi bulmanız sorunun çözümündeki ilk adımdır.

Çocuğunuzun bireyselliğine saygı gösterin. Çocuğunuzun zayıf olduğu alanlara, yapabileceklerine, tercihlerine, ilgilerine ve mizacına saygılı olun. Çocukların da meşgul hayatları olduğunu, birçok şeyle başa çıktıklarını ve başa çıkmayı öğrendiklerini unutmayın. Bu süreç çocukların kişisel gelişimlerinin ve başarılı olmalarının bir parçasıdır, bir gecede mümkün olamaz.

Çocuğunuzu yüreklendirin. İçten olun ve zamanında müdahale edin. Mesela çocuğunuz bir işin başındayken onun taze bir güçle başlaması veya bir işle uğraşırken ona kolaylık sağlaması için onunla konuşun. Başarısını zihninde canlandırmasını ve bulunduğu noktadan ileriye bakarak işin sonucunda yaşayacağı tatmini görmesini sağlayın.

Tehlike işaretlerine uyanık olun. Çocuğun sağlığının iyi olmaması, bitkinlik ve buna benzer belirtiler, istenileni yapmamasına ve strese girmesine sebep olabilir. Çocuklarda fiziksel etkinlik, iyi beslenme, yeterli uyku gibi insanın kendini iyi hissetmesini sağlayan davranışların gelişmesini sağlayın.

Tartışma ve iktidar savaşlarından kaçının. Verdiğiniz mesajlarda tutarlı olun ama kavga çıkarmayın. Çocuğunuz yapması gereke şeyleri ertelediğinde, yapmadığında sabırlı olun. Öfkenizi aşmaya çalışın. Konuşmak ve dinlemek için zaman ayırın. Ebeveynlerin çocuklarına baskı yapmasının ve onları yargılamasının bu gibi durumlarda bir faydası yoktur.

Kendi başınıza veya çocuğunuzla birlikte gerçekçi beklentileri belirleyin. Hedefiniz anlamlı, yapılabilir veya ulaşılabilir değilse çocuğunuz muhtemelen o hedeften uzak duracaktır. Beklenti ve isteklerin makul, yönergelerin net, anlaşılır ve aşırı zorlayıcı olmamasını sağlayın. Zamanla konusunda esnekliğin motive edici olabileceğini gözden çıkarmayın.

Hazırlanın. Başlanılan işin tamamlanabilmesi için gerekli olan ve bulunmadığı takdirde, işin yarım kalmasına sebep veya bahane olabilecek argümanları hazır hale getirin. Yapacakları işi düşünüp plan yapabilecekleri sessiz ve dikkat dağıtmayan bir ortam da çocuklara iyi gelir.

Yaratıcı olun. Yaratıcı yaklaşım ve olumlu bakış açısı, diğer türlü çok sıkıcı ve zor gibi görünebilecek işlere taze perspektifler katarak işleri eğlenceli hale getirebilir. Sanat, müzik, drama, fiziksel etkinlik ve yenilikçi ekip çalışmaları canlandırıcı unsurlardır. Çocukların meraklarını dürtün.

Neden oyalandığı hakkında konuşun. Bitirmekte zorlandığınız işlerle ilgili kendi deneyimlerinizi anlatın veya çocuklarınızın hayranı olduğu kişilerin üstesinden geldiği durumları örnek verin. Ona, bir işi tamamlamanın inişli çıkışlı bir süreç olabileceğini ve işlerin tamamlanmaması durumunda neler olabileceğini de konuşabilirsiniz.

Başkalarıyla bağ kurun. Çocuklarınızın, ailenin diğer üyelerinden, arkadaşlarından ya da öğretmenlerinden gelecek yardım ve desteğe açık olmalarını sağlayın.

İşlerin tamamlanmasını sağlayacak iyi stratejiler için örnek olun. Çocuklarınıza nasıl organize olacaklarını, işlerini öncelik sırasına koymayı ve hızlarını ayarlamayı öğretin. Büyük bir işin daha ufak parçalara ayrıldıktan sonra her parçanın tamamlanması için ayrı bir zaman belirleyip adım adım ilerlesinler, her defasında dikkatlerini o sürece versinler. Bu sırada ufak molalar verebilir, iş ne kadar büyük olursa olsun, parça parça ilerleyerek süreci tamamlayabilirler.

Onların yöneticisi olmayın. Çocukları desteklemek ve yüreklendirmek, onların davranışlarını kontrol etmekten çok farklıdır. Onların tepesinde dolaşmayın. Bırakın her şeyi onlar yürütsün, bu sırada yaptıkları şeylerden dolayı hem gurur duysunlar hem de bunlarla ilgili hesap verebilme becerilerini geliştirsinler. Bu hemen olmayacak, zaman alacaktır. Her zaman bir öğrenme eğrisi denen bir şey vardır ve aslında genel olarak bakıldığında hayatın kendisi de bundan ibarettir.

Kaynak: www.creativitypost.com/education/kids_who_can_but_wont_what_can_parents_do1

İlk Yayın Tarihi: 20 Ocak 2018 @ 00:46