Yangın Yerinde Çiçek Büyütmeye Çalışmak: Aile İçi Şiddet

Gerek sözel/duygusal gerekse fiziksel/cinsel şiddet içeren yaşantılar ortaya çıkmaya başladıktan sonra her şeyden önce bu çifti veya aile bireylerini birbirine bağlayan bağlar yara almaya başlar. Her iki taraf da kendisini bağlarından kopmuş, yalnız ve güvensiz hissetmeye başlar. Güven duygusu sarsılmıştır. Şiddet uygulayan daha öfkeli, daha güvensiz ve suçlu hissetmektedir. Bunun için yaptığına bahaneler üretmeye başlar. Karşı tarafı suçlar. Şiddet gören ise zaten güvenini kaybetmiştir. En yakınından darbe almıştır artık dünya ne onunla ne de onsuz güvenli değildir. Çaresizlik hisseder ve çoğu zaman bu çaresizlik duygusuyla hareket eder yani sorunu çözmeye çalışmaz sadece geçmesini bekler. Eğer şiddet anne ve baba olan iki yetişkin arasındaysa buna şahit olan çocuklar da var demektir. En sevdikleri, güvendikleri iki kişiden birinin diğerine bunu yapmasını asla anlayamazlar, çoğu zaman bundan kendilerini suçlarlar, şiddet uygulayan taraftan korktukları için güvenemezler, mağdur olan –ki toplumumuzda çoğunlukla anne olmaktadır- ise kendisini bile koruyamayacak kadar güçsüz ve güvenilmezdir. Bu durumda çocuklar da hayatla olan sağlıklı bağlarını yitirmiş olurlar. Bu durumda bu evliliğe çocuklarım için katlanıyorum yaklaşımının ne kadar geçersiz olduğu da anlaşılmaktadır sanırım.

Aile içi şiddetle ilgili bu sizin ailenizde olsun veya olmasın bir duruş belirlemek ve bu sorunun çözümüne katkıda bulunmak için neler yapılabileceğini ise kısa kısa ele almak gerekirse;

Herşeyden önce inkardan vazgeçilmeli, şiddet asla hafife alınmamalı, yalnızca bir seferlik, haklı sebebe bağlı gibi yaklaşımlarla ele alınmamalıdır. Şiddetin büyüğü küçüğü yoktur! Şiddet kabul edilemezdir! Aile sırrı veya aileye ait bir mesele değildir, toplumsal bir sorundur her sorumlu vatandaş müdahale etmelidir.

Şiddet kaderiniz değildir, buna katlanmak, çocuklar için veya başka sebeplerle bunu yaşamaya devam etmek bir seçenek değildir. Her ailenin öyküsü, sebepleri ve sonuçları kendine özgüdür. Herkes için işe yarayacak mucizevi bir çözüm söz konusu değildir ancak herkes için çözüm mutlaka vardır. Çözüm aramak ve yardım istemek konusunda cesur davranılmalıdır.

Bütün bunlardan çözümün sadece evliliği veya ilişkiyi bitirmek olduğu anlaşılmamalıdır. Evlilik devam edecekse önce mutlaka sorunlar çözülmeli, yaralar sarılmalıdır, bunun için profesyonel destek almak çoğu zaman en uygun seçenektir.

Profesyonel destek sadece ilişkinin sürdürülmesi için değil şiddet nedeniyle biten bir evlilikten sonra veya aile içinde şiddet görerek yetişen çocukların rehabilitasyonu için de gerekli görülmektedir.

Şiddet asla yok sayılmamalı, özellikle aile bireyleri arasında ve çocuklarla bu konuda mutlaka konuşulmalı, güvensizlik, çaresizlik ve benzeri duyguları yaşayan bireylerin bunu yalnız olarak yaşamaları önlenmelidir.

Şiddet nedeniyle ortaya çıkan yaşamsal krizler de aynı diğerleri gibi büyümek, gelişmek ve güçlenmek için bir fırsata dönüştürülmelidir.

Şimdilik bu konuyla ilgili bu kadar yeterli ancak bu konudaki soru, yorum ve önerileriniz belki de şiddet konusunda yeni yazı ve tartışmalara yön verebilir, şimdilik esen kalın!

Uzm. Psikolog Sezen Erem