Çocuğunuzun Sözünüzü Dinlemesini Nasıl Sağlayabilirsiniz?

Anne babaların çocukları hakkında en sık yakındığı konu çocuğunun söylediklerini dinlememesidir. Burada bahsettiğimizi ‘dinlemek’ aslında ‘söylediklerini yapmak’tır. Bir çocuğun hayatında bir çok uyaran vardır, televizyondaki çizgi film, reklamlar, oyuncak arabası, arkadaşları, o anda dışarıdan geçen eskicinin sesi… Bunların arasında bazen anne ve babası en üst sırada olmayabilir. Önceliği çizgi film izlemek olan bir çocuk neden uyuması gerektiğini anlayamayabilir.

İşte çocuğumuzun önceliğini ve ilgisini kendi üzerimize çekebileceğimiz konusunda birkaç ipucu;

İlk olarak çocuğunuzla bağlantı kurmalısınız. Örneğin çocuğunuz oyuncakları ile oynuyor ve siz de yapması gereken şeyleri söylediniz ve öylece yapmasını umuyorsunuz. Aslında yapmanız gereken çocuğunuzun yanına gitmek, yanına eğilmek, ilgilendiği şeyle bir süre ilgilenmek ve aranızda bir bağ oluşmasını sağlamak. Eğer dinlenmek istiyorsanız, siz de dinlemelisiniz. O sırada yaptığı resimle ilgili bir yorum yapabilirsiniz örneğin. Ardından hala sizinle ilgilenmiyorsa ‘ Bana bakabilir misin?’ ‘Sana bir şey söyleyebilir miyim?’ gibi cümlelerle ilgisini kendi üzerinize çekmelisiniz.  Eğer hala ilgisini çekemediyseniz, cümlenizi tekrar etmek yerine ilk aşamaya dönmelisiniz.

Olabildiğince az kelime kullanmalısınız. Dikkati zaten sizin üzerinizde olmayan çocuğunuz söylediğiniz bir sürü kelime arasında kaybolmak yerine sizi dinlemeden meşgul olduğu şeye geri dönmeyi tercih eder.

Kendinizi çocuğunuzun yerine koyun. Sevdiğiniz bir şeyle meşgul olduğunuz sırada birisi karşınıza çıkıp işinizi bırakmanızı ve ilginizi çekmeyen başka bir şey yapmanızı istese ne hissedersiniz? Bu düşünceyle hareket edebilirsiniz, çocuğunuzu anladığınızı ona göstermelisiniz. Mesela ‘Oyun oynamaktan çok zevk aldığını biliyorum ama şimdi banyo yapman gerekiyor.’ diyebilirsiniz. Bu sayede çocuğunuz duygularının anlaşıldığını hisseder ve ikinizin aynı tarafta olduğunu görebilir.

Çocuğunuza seçenek sunabilirsiniz. Banyo yapmasını istediğiniz çocuğunuza şimdi mi yoksa 5 dakika sonra mı banyo yapmak istediğini sorabilir ve 5 dakika sonunda ‘birlikte’ karar verdiğiniz gibi artık banyo zamanının geldiğini hatırlatabilirsiniz. Böylece çocuğunuz sürekli sizden emir almamış olacak ve olaylar üzerinde tamamen etkisiz olduğunu düşünmeyecektir.

Rutinleriniz olsun. Rutinler çocuğu hem güvende hissettirir, hem de sırada ne olacağını bildiği için kendini hazırlar. Örneğin yemekten sonra biraz oyun oynanır, dişler fırçalanır, pijamalar giyilir, biraz masal okunur ve uyulur. Ya da evden çıkmadan önce kıyafetler değiştirilir, çanta hazırlanır, tuvalete gidilir, ayakkabılar giyilir gibi… Çocuğunuz zamanla bu rutinlere alışacak ve siz söylemeden kendi başına uygulamaya başlayacaktır.

Sabırlı olun. Sinirlenip bağırmaya başlamanız çocuğunuzun sizi dinlemesini sağlamaz. Böyle durumlarda çocuğunuz üzülecek, kendini güvende hissetmez ve tartışmaya girer. Kendini savunmaya geçen bir çocuk dinlemez, sadece savunma yapar.

Çocuğunuzu dinleyin. Şöyle düşünelim, çocuklarımıza sürekli bir şeyler anlatıyoruz, bir şeyler istiyoruz, bir şeyler öğretmeye çalışıyoruz. Peki biz onları ne kadar dinliyoruz, gerçekten dinliyor muyuz? Küçük çocuğunuz heyecanla oynadığı bir oyun hakkında sizinle konuşurken siz bir elinizde telefonunuzla ilgilenirken mi onu dinliyorsunuz? Gelecekte çocuklarımızın hayatını, yaşadıklarını bizimle paylaşmasını istiyorsak, kendisini odasına kapatan çocuklar istemiyorsak, onları ilgiyle dinlemeliyiz.

İlk Yayın Tarihi: 11 Kasım 2017 @ 20:09