Çocuğunuzun Küçük Kardeşine Alışmasını Nasıl Sağlarsınız?

Aileye yeni bir bireyin katılması her zaman mutluluk verir, tüm aileyi etkileyen bir durumdur. Bu durumdan en çok etkilenenlerden biri de çocuklardır. Eve küçük bir bebeğin geleceği haberi, küçük çocuğunuz için rahatsız edici olabilir. Çünkü çocuğunuzun görüşüne göre, anne babasının hayatının merkezi kendisidir. Benmerkezci çocuğunuz için küçük bir bebek, bu durumun değişmesi olarak görülür ve elbette bu fikre sıcak bakmayacaktır.

Kardeşi olacağını öğrenen küçük çocuklar heyecandan, meraka ve kıskançlığa kadar birçok duyguyu bir arada hissederler. Yaşları dolayısıyla duygularını çok da iyi ifade edemeyen çocuklar bazı olumsuz davranışlar sergileyebilirler. Bunlar küçüklüğüne dönmek gibi -örneğin parmak emmek, biberon istemek, tuvalet eğitimini reddetmek-, basit davranışlardan öfke krizleri ve hırçınlaşma, saldırgan tavırlara kadar görülebilir. Bu davranışlar genellikle ebeveynlerin ilgisini çekerek tekrar onların merkezi olma isteğiyle ortaya çıkar.

Ailelerin psikologlara başvurma sebeplerinin büyük çoğunluğu ikinci bebeğin gelmesi ile çocuklarında meydana gelen olumsuz değişikliklerdir.

Aslında çocukların bu tavırları çoğunlukla kısa sürelidir ve küçük kardeş gelmeden önce ailelerin alacağı bazı ön hazırlıklarla bu süreç kolaylaştırılabilir.

Bunları yapmayın!

Çocuğunuzun hayatında çok fazla değişiklik yapmayın. Örneğin eğer sizinle birlikte aynı odada yatıyorsa, bebek doğduktan sonra yeni bebeğin sizinle yatacağını söylemek veya çocuğunuzdan odasını kardeşiyle paylaşmasını istemek gibi. Bebek doğduktan sonra çocuğunuzu hemen bir kreşe yazdırarak evden uzaklaştırmak da yanlış bir tavırdır.

Çocuğunuzun hayatında büyük değişiklikler yapacaksınız bunları kardeşi doğmadan çok önce yapmalısınız. Böylece ona bu yeni duruma alışması için zaman vermiş olursunuz. Eğer çocuğunuz kardeşi olduğunda onunla aynı odada yatacaksa, bunu bebek doğmadan önce odalarında düzenlemeler yaparak tamamlamalısınız. Ya da çocuğunuzu kreşe göndermeyi planlıyorsanız, bebek doğmadan çok önce başlatmalısınız.

Bebek doğduktan sonra çocuğunuzu ilgisiz bırakmayın. Özellikle doğumdan sonraki ilk birkaç hafta anne doğumun verdiği yorgunlukla, tüm ilgisini ve vaktini yeni doğan bebeğine harcayabilecektir. Doğumdan sonra annenin bitkin olması sebebiyle eğer çocuğunuzla yeterince ilgilenemezseniz bu çocuğunuza artık seni sevmiyoruz, istemiyoruz mesajı verebilir. Bu yüzden ilk çocuğuyla ilgilenemeyen annenin yardımına baba yetişebilir. Örneğin anne bebeği emzirirken veya uyuturken baba ilk çocuğu parka götürebilir veya onunla oynayabilir. Eğer babanın çalışması gerekiyorsa aile yakınlarınızdan yardım isteyebilirsiniz.

Çocuğunuzu şımartmayın! Ebeveynlerin düştüğü bir diğer yanlış ise aileye yeni bir bebeğin katılacağı haberinden sonra çocuklarını şımartmaktır. Kendilerini suçlu hissederek çocuklarının her istediğini yapmak, her istediğini almak, hayır diyememek gibi yanlışlara düşebilirler. Unutmamalısınız ki yeni bir bebek yapmak suçluluk duyulması gereken bir durum değil doğal bir süreçtir. Bazı çocuklar bu gelişmeye daha kolay adapte olabilirken, bazı çocuklar daha geç kabullenebilir. Bu dönemde çocuğunuzun her istediğini yaparak aslında ona “Yeni bir kardeş yaptığımız için suçluyuz ve bunu düzeltmek için her istediğini yaparız” mesajını vererek şımarmasına sebep olursunuz.

Doğumdan sonra çocuğunuzu överek kardeşine düşmanlık hissetmesine sebep olmayın. Bebeğin sürekli ağladığını, acıktığını, altına yaptığını söylemek ve çocuğunuzun bunları yapmadığı için ne kadar akıllı ve uslu olduğundan bahsetmek oldukça yanlış bir tavırdır. Genellikle ebeveynler bu hataya çocuklarına eskisi kadar ilgi gösteremediklerinden dolayı, kıskançlık duymaması için ilk çocuğu abartılı övgülerle ödüllendirmek için yapabiliyorlar. Fakat bu sanılanın aksine, çocukta küçük kardeşinin sürekli sorun çıkaran bir varlık olduğu düşüncesine sebep olur ve ona karşı düşmanlık hissedebilir.

“Sen büyüksün!” Bu sözcükleri asla kullanmamalısınız. “Sen büyüksün uslu dur”, “O daha çok küçük”, “Sen büyüksün artık ağlamamalısın” gibi sözlerle çocuğunuzun bebekliğine dönmesine sebep olabilirsiniz. Çünkü çocuğunuz küçük olmanın ağlamaya, daha çok ilgi görmeye, anne babasının merkezi olmaya hak kazandırdığını düşünebilir. Böylece çocuğunuz emzik istemek, tuvalet eğitimini reddetmek gibi bebeksi davranışlar sergilemeye başlayabilir. Unutmayın, çocuğunuz hala sadece bir çocuk. Yaşça daha büyük olması onun hala bir çocuk olduğunu ve daha az ilgiye ihtiyacı olduğunu göstermez.

İlk Yayın Tarihi: 10 Mart 2016 @ 16:13