Çocuğunuzu Övmek: Ne Sıklıkla ve Nasıl Yapılmalı?

Çocuğumu överken “Seninle gurur duyuyorum” gibi bir kalıp kullanmam doğru mu?

Bu kalıp ne kadar sık kullanılsa da, aslında bahsettiğimiz nedenlerden dolayı iyi bir övgü değildir. Şöyle düşünün: Okuldayken bir sınava çok çalışıyorsunuz ve notlar açıklandığında sınavı geçmekle kalmayıp, sınıfta da birinci olduğunuzu görüyorsunuz. Bu sırada arkadaşlarınızdan birisi gelip “Çok iyi not almışsın, seninle gurur duyuyorum” diye sizi övüyor. Tepkiniz ne olurdu?

“Sana ne oluyor ya, notu ben aldım” diye düşünmez miydiniz? Çocuğunuza böylesi bir övgü sunduğunuzda çocuğunuzun tepkisi de benzer olmaktadır. Onun kafasındaki düşünce sizin onun yaptığı bir şeyin gururunu sahiplenmeye çalışıyor olmanızdır.

Bu kalıp yerine, “Harika bir resim, böylesi bir resim yaptığın için kendinle gurur duyuyor olmalısın” gibi bir kalıp kullanmanız, daha önce de belirttiğimiz gibi, övgü işini sizin yerine çocuğunuzun kendi kendine yapmasını sağlayacaktır. Özgüvenli yetişen çocukların sırrı da budur. Onlar başkalarının övgülerini dinlemek yerine kendi başardıklarından dolayı kendilerini överler.

Çocuğumun yaptığı bir şeyden sonra “Şaşırmadım, yapabileceğini biliyordum” dedim. Öz güvenini arttıracağını düşünmüştüm ama çocuğum bana garip garip baktı.

Bir ebeveyn bu kalıbı kullandığında övgüyü çocuğuna değil kendi tahmin yeteneklerine ve bilgisine yönlendirmektedir. Böyle bir durumda çocuğunuzun ilk düşüncesi “Annem/babam yapabileceğimi nereden biliyordu, ben bilmiyordum.” olacaktır. Çocuğunuzun kafasına sokmak istediğiniz düşünce yapısı bu olmamalıdır.

Bunun yerine “Başarman seni şaşırtmamalı, bunun için çok uzun süre uğraştın.”  gibi bir övgü takdirinizi çocuğunuzun uğraşlarına ve dolayısıyla onun başarısına yönlendirecektir. Çocuğunuz bu durumda takdirin başarısından ziyade çalışması ve uğraşmasından dolayı verildiğini fark edecek; çalışmaya daha motive olacaktır.

İlk Yayın Tarihi: 10 Mart 2015 @ 17:25