Çocuğunuzu Övmek: Ne Sıklıkla ve Nasıl Yapılmalı?

Çocuklarımızın olumlu ve öz güvenli bireyler olarak yetişmelerini nasıl sağlayabiliriz?

Eminiz aklınıza gelen ilk cevaplardan biri “Doğru davrandıklarında onları övmek” cevabıdır. Fakat doğru övgü yapılması kolay bir şey değildir. Bazen en iyi niyetle söylenen laflar bile beklenmeyen sonuçlar doğurabilir.

Şöyle bir örnek düşünün: Evinize beklemediğiniz bir misafir geliyor ve siz ona biraz da istemeyerek evinizde o an olan, bir hafta önce pişmiş kek ve börekten birer parça ve sabahtan kalma çay sunuyorsunuz. Misafirinizin tepkisi ise “Her şey muhteşemdi, sen harika yemek pişiriyorsun” oluyor. Buna karşı tepkiniz ne olurdu?

Pek çoğumuz ya misafirimizin iyi yemekten haberi olmadığını ya da bizimle dalga geçtiğini düşünürdük. Peki çocuğunuz da siz onu övdüğünüz de böyle düşünüyor olabilir mi?

Aslında bakarsanız bizim çocuklarımızı överken kullandığımız pek çok sözcük onların rahatsız hissetmesine neden olmaktadır. Bunun en büyük nedeni ise çocuğumuzun kafasında yaptığı işin tanımıyla sizin kullandığınız sözcüklerin uyuşmamasıdır. İyi bir övgü iki parçadan oluşur:

1. Yetişkin / ebeveyn hissettiği veya düşündüklerini çocuğuna takdir duygusu katarak açıklar.
2. Çocuk bu tanımı duyarak ve benimseyerek kendi kafasında kendisini över.

Bu tanımdan yola çıkarak çocuğunuz size bir resim gösterdiğinde sadece “Çok güzel olmuş” deyip geçmekten ziyade, resimde neler gördüğünüzü ve nelerin hoşuna gittiğinizi belirtmeniz daha yerinde olacaktır. Örneğin “Çok hoş bir resim olmuş, çizdiğin dağ manzarası insanı gerçekten rahatlatıyor, çimenlerin de harika bir renk!” gibi bir övgü çocuğunuzun kendi yaptıklarıyla gurur duymasına neden olacak ve çocuğunuz övgü işini sizin yerinize kendi kendine yapacaktır. Bunun nedeni de çocuğunuzun kendi kafasında çizdiği resmi sadece “Çok güzel” veya “Harika” tanımlarıyla değil de o resmi beğenmesine neden olan türlü özelliklerinin bir bütünüyle benimsemiş olmasıdır.

İlk Yayın Tarihi: 10 Mart 2015 @ 17:25