Anne, Baba ve Çocukları İle Kurdukları Bağ

Her zaman annelerin çocukları ile aralarında güçlü bir bağ olduğu söylenir. Bu bağ babanın çocuğuyla kurduğu bağdan daha güçlüdür. Peki bu düşünce ne kadar doğru, gerçekten de annenin çocuğuyla arasındaki bağ, babanınkinden daha mı güçlüdür?

Annelerin çocukları ile kurdukları bağın özel olduğunu düşünen insanlar çoğunlukla ‘annelik içgüdüsü’’nün kadının biyolojisinin bir parçası olduğunu savunarak yola çıkıyorlar. Ancak hamilelikle değişen hormonlar, ebeveynlik deneyimleri acaba bu güçlü bağın kurulmasını sağlayabilir mi?

Bu konu üzerinde araştırma yapan bilim insanları, ebeveyn-çocuk ilişkisinin doğumdan önce başladığını ve bu bağın anne ile çocuğunun ilişkisinin önemli bir göstergesi olduğunu söylemekteler. Ancak hamilelik sırasındaki hisler ile doğumdan sonraki davranışlar arasında da tutarsızlıklar mevcut. Yani hamilelik sırasındaki hislerin, anne ile çocuğu arasında daha sonraki ilişkilerini nasıl etkilediği veya bir etkisi olup olmadığı henüz netleşmiş değil.

Hamilelik doğum sonrasında anne ile çocuğunun arasındaki ilişkinin uyumlu olacağının bir göstergesi değildir. Bunun en büyük ispati ise, taşıyıcı anne ile bebek sahibi olan veya evlat edinme yoluyla bebek sahibi olan ailelerin çocukları ile kurdukları güçlü bağlar.

Yapılan araştırmalara göre, babalar da çocuklarıyla daha doğmadan önce bağ kurabiliyor. Oksitosin ismi verilen bağlanma hormonu olarak da bilinen hormon, doğumda ve emzirirken, annelik bağını güçlendirmek için yüksek miktarda salgılanır. Fakat az bilinen bir gerçek vardır ki, babaların da çocukları ile iletişim kurduklarında oksitosin seviyelerinde artış olmaktadır.

Oksitosin seviyesindeki artışı tetikleyen etkenler ise anne ve babalarda farklıdır. Annelerin oksitosin seviyelerindeki artışı, bebek konuşması, bebeğin gözlerine bakma, şefkatli bir dokunuş gibi durumlar sağlarken, babalarda bu artış çoğunlukla daha oyuncudur. Bebeği gezdirmek, oyuncakları ile oynatmak gibi. Elbette bu tepkiler insandan insana değişebilir, bu yüzden genelleme yapmak doğru değildir.

Toplumun büyük bir bölümünde anneler bebeğin bakım ve ilgisinde büyük rol oynamaktadır. Babalar işe gidip çalışırken ve bebeğin bakımında yalnızca ufak tefek yardımlar yaparken, anneler evde kalır ve bebeklerine bakar. Bu yüzden doğumdan sonra anne ile bebeği arasındaki bağın baba ile bebeği arasındaki bağdan farklı olmasının sebebi tam olarak net olamaz. Sebebin biyolojik mi yoksa, ebeveynlerin üstlendiği roller mi tam olarak bilinemiyor.

Anne ve babaların kendi çocuklarının ağlamasını diğer çocukların ağlamasından ayırt edip edemediğine dair yapılan bir araştırmaya göre, cinsiyetler arasında bir fark olmaksızın, durumun ebeveynlerin çocuğuyla ne kadar vakit geçirdiğine göre değiştiği gözlemlenmiştir. Ayrıca bir araştırmaya göre, bebekleri ağladığında babaların hormon seviyelerinde değişiklikler olduğu gözlemlenmiştir.

Yani anne ile bebeği ve baba ile bebeği arasındaki bağ araştırılırken, konuyu cinsiyet üzerinden ele almak çok anlamlı değildir, etki eden bir çok faktör vardır.

Kaynak: www.bilimfili.com

İlk Yayın Tarihi: 1 Nisan 2018 @ 18:12