Vaka İncelemesi: Bir Seferden Bir Şey Olmaz

Bebeklikten itibaren belki de en sık yaptığımız 10 hatadan biridir ne yazık ki “Bir seferden bir şey olmaz” diyerek bebeğe veya küçük çocuklara koyduğumuz kuralları delmek.

Bebek hastadır, misafirliktedir veya büyükanne kırılmaz vb. gibi o kadar çok neden çıkar ki önümüze kendi koyduğumuz kuralı delmek için. O an çok da mantıklı gelir ve “Aman canım bir seferlik ne olacak ki?” der geçeriz.

Oysa yetişkinler gibi sebep sonuç ilişkisi kuramayan, ön serebral korteksi henüz gelişimini tamamlamamış, özellikle 36 aydan daha küçük çocuklarda öğrenme süreci bizden çok çok farklı işler. Onlar yapılan eylemin yapılabileceğini veya yapılamayacağını görüp bir kez beyinlerine işlediler mi onlar için bu her zaman olabilir bir eylem haline gelir. Evet, böyle bir şey için tek bir sefer bile yeterlidir!

Bu konuda size yine gerçek olaylardan yaşadığım birkaç örnek sunmak istiyorum:

Yeğenim henüz 30 aylık bebekken bir kulak iltihabı geçirmişti. Bu dönem bir hafta kadar süren, oldukça zorlu ve ateşli geçen bir süreçti. Anne ve baba bu süreçte doğal olarak yemek konusunda iştahını kaybeden ufaklığa ne yapıp ne edip yemek yedirme çabası içindeydiler. İşte o hafta bir gün ağabeyim ufaklığa verdiği yemeği biraz süt ile rondodan geçirip nefis bir boza kıvamına getirip içine de iri bir kamış ekleyerek sundu tabii ki oyun eşliğinde. Bizim ufaklık hüplete hüplete bir şekilde çiğnemek zorunda bırakılmadığı yemeğini bitirdi o gün. Ama günü kurtaran ağabeyimi ve yengemi bundan sonrasında çok kötü ve ne yazık ki çok uzun sürecek kötü bir sürpriz bekliyordu. Bizim ufaklık her yemeği rondodan püre biçimli istiyor olmazsa tepiniyor yaptırana kadar da yemeyi reddediyordu. Bizimkiler “Canım daha yutkunamıyor, birkaç gün sonra iyileşince geçer” deyip çok da alevlendirmediler ilk günler bu olayı. Ama sonrasında iş gerçekten çığırdan çıkmaya başladı. Yeğenim büyük bir inatla çiğnemeyi reddediyor, her gıdayı yarı sıvı veya püre olarak yemek istiyordu. Bu konuda ne yapacaklarını şaşıran anne baba da yeğenimle birlikte soluğu bir pediatrik uzman da almışlardı. Hani bir söz vardır, “Cehenneme giden yol iyi niyet taşları ile döşenmiştir.” Siz siz olun devamlı yapılmamasını istediğiniz eylemlere bir seferlik izinler vermeyin eğer ki bebeğiniz 3 yaşın altındaysa.

Başka bir örneği ise çok yeni yaşadım. Yakın bir arkadaşım bundan 9-10 ay kadar önce anneanne oldu. Bebek tabii ki el bebek gül bebek büyütülüyor. Anne ve baba eğitimli ve meraklı gençler ve gözlemlediğim kadarıyla bebeği son derece net belli rutinler oluşturmuş biçimde büyütüyorlar.

Anne işe ara verip minik oğlunu en azında bir yaşına kadar gönlünce büyütmek çabası içindeyken serbest çalıştığı için bir yabancı firmadan çok önemli bir teklif alıyor. Bu teklif evden çalışabileceği bir projede paydaş olma teklifi ama bir hafta ABD’ye gidip teklif eden firma yetkilileri ile proje konusunda görüşmeler yapması ve bir workshop’a katılması gerekiyor. Arkadaşım tabii ki sorumlu bir anne olarak “Derhal gir kızım bu fırsat kaçmaz ben Murat ile kalırım.” diyor (Bebeğimizin adı gelin Murat olsun) ve anne ABD’ye uğurlanıyor.

Ölümcül hata ise arkadaşım tarafından annenin gittiği ilk gece bebeğin mahsunlaştığı iddiasıyla yatağa alınarak yapılıyor. Baba itiraz edemiyor, biraz saygı, biraz da malum kayınvalide kızar, elimiz mahkum şimdi ona düşüncesiyle.

Murat bir haftayı geceleri anneanne koynunda arkadaşımın tabiriyle “felekten geceler” çalınarak geçiriyor. Sonrasında anne dönüyor tabii ki. Ve bilin bakalım nasıl bir problem çıkıyor ortaya.

Murat akşamları yatağına yatırıldıktan bir süre sonra uyanıyor ve annesinin koynuna girmek üzere yatak odasına geliyor. Genç çift ayrı odada uyku eğitimi verdikleri oğullarında bu değişikliği nasıl geçirecekleri konusunda kıvranmaya başlıyorlar. Anne kız tabiri caiz ise birbirlerine giriyorlar. Arkadaşım kızını ve damadını nankörlükle suçluyor. Kızı ise “Bütün emeklerimizi heba ettin anne, nasıl yaparsın bunu çocuğumu emanet ettim sana?” diye söyleniyor. Sonuç olarak iyi niyetle, sevgiyle düşünülmüş ama sonuç olarak bebeğin uyku düzenini alt üst eden bu felekten geceler ciddi bir aile tatsızlığı haline geliveriyor.

Bebekler rutinler ile mutludur ve rutinler onları rahatlatır. İşte o nedenle kuralları bozan istisnalardan kaçınmalıyız onlar bunu istisna olarak göremedikleri ve anlayamadıkları için.

Sağlıcakla kalın.

Fatma Nur Olcay

İlk Yayın Tarihi: 2 Kasım 2015 @ 19:09