Sık Yapılan Ebeveyn Yanlışları: 2. Bölüm

Sevgili Bebek takipçileri giderek sunduğumuz vakaları sever okur ve paylaşır oldular. Bu bizleri de çok mutlu ediyor, çünkü örnekleme ve yanlışı vurgulayarak doğruya yönlendirmeyi, sizlere destek vermede en olumlu ve sağlıklı yöntem olarak görüyoruz.

Bu nedenle vaka incelemelerimiz ve yorumlarımız 2 vaka ile devam ediyor.

Vaka 1 : Paramız yok alamayız !

40 aylık bebek Berkcan annesinin sürdüğü market arabasına oturmuş anneye sürekli talimatlar yağdırmaktadır. “Ben bu şekerlemelerden istiyorum. Anne muzlu süt alacaksın değil mi? Anne arabayı şuraya sürsene orada oyun kutuları var.”

Anne ise tam bir aldırmaz tavırla raflar arasında dolanmakta ve her seferinde  “Berkcan bir sus lütfen, kafamı karıştırma.” yanıtını vermektedir. Berkcan bir süre sonra arabada oturduğu yerden raflara doğru uzanmaya yeltendiğinde annesi “Hayır, rahat dur yoksa bir daha seni hiç getirmem.” tehdidini ilave ederek işini görmeye çalışır. Maalesef kısa bir süre sonra Berkcan artık iyiden iyiye sıkılıp yüksek perdeden “Ben bunu istiyorum” diyerek tiz bir sesle bağırmaya başlayarak plastik yapı taşları torbasını işaret ettiğinde annesi bir hışımla eğilip, “Hayır dedim Berkcan, o kadar paramız yok bunu alamayız.” cümlesini sert bir ses tonuyla dile getirir.  Berkcan artık daha yüksek perdeden bir “Ama istiyorum, bana ne, bana ne!” diyerek ağlama nöbetine girerken anne iyiden iyiye sinirlenip “Bak bunları alırsak bu sabah parkta gördüğün o pis giysili dilenciler gibi oluruz; anladın mı beni ?” der. Berkcan ağlamaya devam edip anne de paramız yok alamayız söylemine devam edince kriz içinden çıkılmaz bir hale gelir.

Peki, böylesi bir kriz nasıl oluşturulmadan atlatılabilirdi ve neler yanlış bir bakalım.

Küçük çocuklar hayatı öğrenmek için sorarlar, bu onların doğalarında beyinlerinin doğru ve sağlıklı bir öğrenme altyapısı kurabilmesi için hava ve su kadar gerekli bir unsurdur. Bu doğal merakı maalesef ilgisiz kalarak veya “Yetti ama bu kadar sorudan yıldım” şeklinde söylemlerle köreltiriz ve soru sormanın doğru bir şey olmadığı düşüncesini benimsetiriz çocuklarımıza. Her şeyi isteyen çocuklar çoğu kez bunu meraktan isterler; bunu da unutmayalım. “Bunu alamayız, paramız yok” cümlesi 5 yaş öncesi çocuklar için tehlikeli bir kalıptır, çünkü onlar böylece parayı hayatta yaşamak en önemli unsur olarak algılarlar ve genç beyinlerde para eşittir yaşam, keyif ya da mutluluk gibi bir eşitlik oluşabilir.

Oysa doğru yanıt “Bunu almayalım, çünkü paramızı bunun yerine ……..’ e harcayacağız, bunları şunları alacağız.” türünde olmalıydı. Böylece söz konusu kararın yokluk kaynaklı değil tercih kaynaklı olduğunu çocuğa benimsetebiliriz. Bu da onun ruhsal gelişimi açısından çok daha yararlı olacaktır çünkü erken dönem yoksunluk hissi hem özgüven, hem de hayata doğru bakış geliştirebilmeyi baltalayıcı bir olgudur.

İlk Yayın Tarihi: 13 Ekim 2015 @ 18:10