Küçük Çocuklarda Dokunma Ve Sevgi İlişkisi

Çoğu psikiyatrist “Erken dönem çocuklukta dokunmak araçtır, mesajı ise sevgidir.” der. Sevgi, aynı zamanda, çocuğun gelişmesi için en iyi toprak olması bakımından bir araçtır bizce. Her kalp sevgi ile beslenir ve sevgiyi kabul eder.

Sevilmek kişiyi daha çok sevebilir yapar. Aynı zamanda zorluklara karşı direnç oluşturur.

Sevgi sadece dokunarak değil, ses tonu, tepkiler, yüz ifadesi, sözcükler ve ilgi kalitesiyle de ifade edilir. Bu nedenle sezgilerin en yoğun olduğu dönem olan bebeklikte her bebek ortamda ne yoğunlukta veya ne kadar az sevgi olduğunu anlar.

Sevgi eğer varsa koruma, teşvik etme, destekleme ve yol gösterme gibi diğer annelik davranışlarını canlandırır, eğer sevgi yoksa orada bir ilgisizlik ve uygun koruma eksikliği ya da adaletsizlik veya engelleyici olarak algılanabilecek bir sıkı koruma ortaya çıkabilir.

Sınırlar sevgi olmaksızın koyulduğunda, küçük çocuklar bu sınırları bir güç gösterisi olarak algılayabilirler. Eğer çocuk teşvik edilirse ama sevgiyi hissetmezse, bu teşvik destek değil, zorlama olarak çocuğun bilincine yerleşir. Dahası, çocuk anne babanın onun başarısını kendi zaferleri için istediklerini düşünebilir.

Başka bir deyişle sevgi olmaksızın hiç bir şey düzgün işlemez ama sevgi varsa en sakar anne babalık bile affedilebilir.

İlk Yayın Tarihi: 25 Ocak 2015 @ 20:18