Serebral Palsi

Serebral palsi doğum öncesinde, doğum sırasında ve doğum sonrasında erken dönemde beyin hasarı sonucu ortaya çıkar. İlerleyici değildir fakat yaşla birlikte değişebilir. Kalıcı motor kaybı, postür ve hareket bozukluğu, hareket kısıtlayıcıdır. Beyinde oluşan hasar ilerlemez, bulaşıcı veya kalıtsal değildir, hayati tehdir yoktur.

Motor geriliğine, iletişim, algılamama, epilepsi, davranış bozuklukları, duyusal bilişsel, kas ve iskelet sistemi sorunları eşlik eder. Serebral palsili çocukların büyük bir kısmı zamanla daha iyiye doğru gider. Ancak bir kısmı ise ortaya çıkan başka sorunlar sebebiyle daha kötüye gidebilir. Bu yüzden oluşabilecek sorunları engellemek ve bu çocukları hayata en iyi şekilde hazırlayabilmek için, hayat kalitelerini arttırabilmek için olabilecek en erken yaşta tedavi başlamak gerekir.

Serebral palsinin oluşma sebeplerinin %75’i hamilelik sırasında meydana gelen sorunlar, %10-15’i zorlu doğum ve yenidoğan dönemindeki hastalıklardan, %10’u ise doğumdan sonraki erken dönemlerdeki kaza ve hastalıklar sebebiyle meydana gelmektedir. Sebebi tam olarak bilinememekle birlikte başlıca risk faktörleri;

Düşük doğum ağırlığı, hamilelikte alkol ve ilaç kullanımı, anne karnında geçirilen enfeksiyonlar, çoğul gebelikler, anne ve bebek arasındaki kan uyuşmazlığı, menenjit, doğumda bebeğin beynine yeterli oksijen gitmemesi, kafa travmaları, boğulma, beyin kanamaları, plesentanın erken ayrılması, hamilelikte yetersiz beslenme, bebekte sarılık, inme.

Serebral palsi tanısı fiziki muayene ile konulur. Doktor bebeğin doğum öncesi, doğum anı hikayesini tam olarak öğrenmelidir. Serebral palsi tanısı çoğunlukla bebek 6-12 aylık olana kadar konulamaz. Bu dönem bebeğin el ve baş denetimi, yürüme gibi gelişimsel kilometre taşına erişmesi gereken dönemdir. Ayrıca aşağıdaki testler de serebral palsinin tanısında yapılır;

Nörolojik muayene, Röntgen, Metabolik testler, Bilgisayarlı tomografi taraması (BT),Besleme çalışmaları, Elektroansefalogram (EEG),Kan testleri, Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), Genetik çalışmalar, Yürüyüş incelemeleri.

Günümüzde maalesef serebral palsi tedavisi ile beyinde oluşmuş olan hasarı tedavi etmek mümkün değildir. Ancak var olan belirtileri azaltmaya yönelik tedaviler mevcuttur. Amaç çocuğun mümkün olduğunca bağımsızlığını kazanabilmesini sağlamaktır. Serebral palsi kalıcı bir hastalıktır. Kas zayıflığı, gerginliği, istemsiz hareketler gibi sorunlar yaşam boyunca devam eder. Fakat çocuk büyüdükçe ve destek tedavi aldıkça bu sorunlarla baş etmeyi öğrenir. Hastalık tamamen tedavi edilemese de, olumlu ilerlemeler kaydedilir.

Çocuk büyüdükçe kendi başına yemek yemesi, kendi başına giyinebilmesi beklenir ve çocuk bunları yapamadığı zaman bu gerileme olarak düşünülebilir. Ancak bu gibi becerileri çocuğun beklenenden uzun zaman sonra başarabilmesi normaldir.

Ayrıca stres de çocuğu etkileyebilir. Eğer bir yeteneği, bir işi çocuğa öğretmek için fazla baskı uygulanırsa, çocuk istenen şeye karşı direnç gösterebilir. Bu de ilerlemede yavaşlama olarak düşünülebilir. Bu yüzden çocuğu strese sokmadan ve baskı altına almadan yardımcı olunması gerekmektedir.

İlk Yayın Tarihi: 7 Kasım 2017 @ 23:43