Utangaç Çocuklar

Bütün çocuklar farklı bireysel özelliklerle dünyaya gelirler. Bazı çocuklar girişken bir yapıda olabilir, bazıları çekingen. Çocuk büyüdükçe, yeni ortamlara girdikçe, yeni insanlarla tanıştıkça bu özellikler değişebilir. Yetişkin insanlar gibi çocuklarda farklı ortamlara girip yeni deneyimler kazandıkça, dünyayı öğrenmeye başlar ve davranış ve fikirlerini bu gözlemlerine göre şekillendirirler

Çocuklarda utangaçlık henüz bebeklikten başlar. 6 aylık bir bebek yabancı birisini gördüğünde başını annesine saklar. Bu utangaçlık, zaman içerisinde yenilebileceği gibi daha da artabilir. Genellikle çocuklar 2.5-6 yaşları arasında utangaç olmaya yatkındırlar. Çünkü bu yaşlarda birey olduklarının ve kendilerinden başka insanların da görüşlerinin olduğunun farkına varıp, bu görüşlere önem vermeye başlarlar. Kendileri hakkında ne düşünüldüğü konusunda endişe duyarlar. Çocuk başkalarının yanında beğenilmeyen bir duruma düşmekten utanır ve korkar. Bu oldukça doğa bir tutumdur.

Çocuğum Neden Utangaç?

Utangaçlığa sebep olan birçok farklı neden vardır. Genetik yatkınlık ve kişilik yapısı gibi çocuğun doğuştan getirdiği karakteristik özelliklerin dışında, zamanla çocuk büyüdükçe ortaya çıkan anne ve babanın tutumu, çevresel faktörler de utangaçlığa sebep olabilir.

Çocuğun utangaç olmasına sebep olan en önemli faktör, anne ve babanın tutumudur. Aşırı korumacı veya baskıcı ailelerin çocukları utangaç olmaya daha yatkındır. Her iki aile tipi de, çocuklarının ihtiyaçlarını karşılayamayacakları konusunda endişe duydukları için, aslında çocuğun yapabileceği işleri yüklenirler. Örneğin; çocuk yemek yiyebilecek yaşa gelmesine rağmen annenin yedirmesi yada ayakkabılarını bağlayabilmesine rağmen düzgün yapamayıp düşeceği korkusuyla annesinin bağlaması gibi. Çocukların yaşları doğrultusunda alması gereken küçük sorumluluklar vardır. Eğer çocuk bu sorumluluklardan mahrum bırakılırsa, ileride sorumluluk almaktan kaçınan bir birey olması gibi pek çok olumsuzluğun dışında benliğini geliştiremediği için utangaç da olabilir.

Çocuğu sürekli kıyaslamak da utangaçlığa sebep olur. Kardeşi yada çevresindeki başka bir çocukla kıyaslanan çocuk içine kapanabilir.

Aşırı korumacı anne ve babaların çocuklarını başka çocuklarla yeterince sosyalleştirememesi de utangaçlık sebebidir.

Sürekli ne yapması ve neyi nasıl yapması konusunda uyarılar almak da çocukları utangaç yapabilir.

Çocuğu başkalarının yanında övmek de utangaçlık sebebidir.

Çocukların Utangaç Olduğu Nasıl Anlaşılır?

Utangaç çocuklar, başkalarını gördüklerinde küçük yaşlarda başlarını annelerine saklarlar. Daha ileri ki yaşlarda yabancılar karşısında konuşması gerektiğinde konuşamaz ya da kekeleyebilir, elleri ile oynayabilir, yüzü kızarabilir. Yaşıtlarıyla birlikte olmaktan, aynı ortama girmekten çekinirler.

Utangaç Çocukların Ebeveynleri Neler Yapabilir?

Ebeveynlerin en önemli görevi çocuklarını tanımak ve içinde bulundukları yaşlarına göre hangi becerileri edinmesi gerektiğini bilmektir. Çocuklarını bu becerilerde desteklemeli ve becerilerini kazanmaları için çocuklarına fırsatlar sunmalıdırlar.

Çocuğun çekingenliği hakkında yorum yapmak, ya da baskı yapmak, bu durumu daha da kuvvetlendirir.

Çocuk hata yaptığında, hatasını ayıplamamak, utandırmamak gerekir. Hele ki bu hareketleri başkalarının yanında kesinlikle yapmamak gerekir.

Çocuğunuzun çekingen davranışlarının arkasında başka sebepler de olabilir. Sizin bilmediğiniz bazı olaylara karışmış, zorlanmış, bastırılmış olabilir. Sizden korktuğu için anlatamamış ve içine kapanmış olabilir. Bu yüzden baskıcı olmadan, çocuğunuza her zaman anlayışlı ve hoş görülü davranmalısınız.

Diğer çocuklarla sizden ayrı vakit geçirmesi için onu teşvik etmelisiniz.

Ancak diğer çocuklarla birlikte vakit geçirmesini desteklerken ısrarcı olmamalısınız.

Herhangi bir işi yaparken ona destek olup, yapabileceğine inandığınızı göstermelisiniz, ancak yapması için ikna ederken aşırıya kaçmamalısınız.

Başarılı olduğu konularda, oyunlarda diğer çocuklara rehberlik etmesi için cesaretlendirebilirsiniz.

Kreşteki öğretmenini konu hakkında bilgilendirip, diğer çocuklarla birlikte grup aktiviteleri yapması için yardımcı olmasını isteyebilirsiniz.

Çocuğun sorunu hafife alınmamalı. Genellikle çocukların utangaç olması normal olarak görülür ve fazla üzerine düşülmez. Evet, çocukların utangaç olması gayet doğaldır. Ancak bu utangaçlığın ileri ki yaşamında da devam etmemesi için anne ve babanın çocuklarına destek olmaları gerekir.

İlk Yayın Tarihi: 10 Temmuz 2016 @ 22:08