Küçük Çocuğunuzun Takıntılarını Anlamak

Çocuğunuzun Takıntılarıyla Baş Etmek

Çocuğunuzun her yere yanında götürdüğü oyuncak ayısı çamurlu sudan nasibini almış. Ona düzeleceğini söyleyip çamaşır makinesine atıyorsunuz ama o da ne? Her gün çekiştirilmekten, ellenmekten yıpranan ayıcık makinenize dayanamıyor ve yıkamadan paramparça bir halde çıkıyor. Eyvah!

Böyle durumları maalesef dünyanın her yerinde pek çok ebeveyn yaşanmakta. Genelde iyi yönetilemeyen bu tür durumlar, öfke krizleriyle sonuçlanmakta ve çocuğunuz üzerinde uzun dönemli etkiler yaratabilmektedir. Küçük çocuğunuzun beyninde bu konuda bir travma yaratmamak açısından soğukkanlı davranmak ve doğru adımları izlemek yerinde olacaktır. İşte bu tür bir durumda yapılması ve yapılmaması gerekenler:

• Çocuğunuzun duygularını anladığınızı belirtin. “Biliyorum o senin en sevdiğin oyuncağındı, başına böyle bir şey geldiği için ben de çok üzgünüm” gibi bir cümle çocuğunuza duygularının önemsendiğini gösterecektir.
• Çocuğunuza takıntılı olduğu objenin yerine herhangi bir objeyi benimsemeye zorlamayın. Bu genelde “Banane, ben onu istiyorum!” gibi bir tepki ve ardından gelen bir öfke kriziyle sonuçlanacaktır. Bunun yerine oyuncağına/kıyafetine ne olduğunu açıklayın ve nasıl bir yol izlemeniz gerektiğini ona sorun.
• Çocuğunuza bağırmaktan veya agresif tepki göstermekten kaçının. Bu onun yaşadığı bu zor durumu daha da kötüleştirmekten başka bir işe yaramayacaktır.
• Çocuğunuz bir öfke krizine girdiyse zorla yatıştırma çabası göstermeyin. Bırakın kendi kendine sakinleşsin ve nasıl bir tepki vermesi gerektiğini düşünsün. Bir süre sonra size düşüncelerini belirtecektir.
• Eğer çocuğunuzun takıntılı olduğu objenin ona zarar verdiğini, veya takıntısının ciddi boyutlarda olduğunu düşünüyorsanız çocuk doktorunuza veya bir çocuk psikoloğuna danışmaktan çekinmeyin.

İlk Yayın Tarihi: 2 Aralık 2015 @ 18:32