Çocuklarınızla Empati Kurmalısınız Yazar: Sevgili Bebek -
Tahmini Okuma Süresi: 0 Dakika 55 Saniye Günümüzde anne ve babalar çocuk büyütme konusuna oldukça korku dolu gözlerle bakıyorlar. Çocukları için öğretici kitaplar okuyorlar, teoriler öğreniyorlar, yöntemler deniyorlar, uzmanların makalelerini okuyorlar, internetten sorunları ile alakalı çözümler arıyorlar… Fakat en önemli noktayı atlayabiliyorlar; kendi iç güdülerine güvenmeyi.
Annenin ve babanın iç güdüsü, çocuklarının ihtiyacı söz konusu olduğunda en iyi stratejidir. Herkes kendi çocuğunu yetiştirmek konusunda özgürdür, ancak çoğu zaman neyin nasıl yapılması gerektiğine kendimizi o kadar kaptırıyoruz ki, çocuklarımızın aslında neye ihtiyacı olduğunu unutabiliyoruz. Çocukların en temek ihtiyacı bizleriz, yani ebeveynleridir.
Çocuklar küçük yetişkinler değildir, dünyayı bizimle anlamaya çalışırlar. Çocukların davranışlarının ardında kötü niyet veya manipülasyon olmaz, onlar ihtiyaç ve istekleri doğrultusunda hareket ederler. Bu isteklerini sezgilerimizle anlayabilir ve yardımcı olabiliriz. En önemlisi ise, çocuklarımıza her zaman ilgiyle yaklaşmamız gerektiğidir. Çocukların kaliteli kıyafetlere, pahalı oyuncaklara ihtiyaçları yoktur, onlar bizim onlara örnek olmamıza, ona sarılmamıza, zamanımızı onlarla geçirmemize ihtiyaç duyarlar.
Psikiyatrist Wilhelm Reich çocuk yetiştirme konusunda bir takım teoriler belirtmiştir. Wilhelm Reich’e göre, çocukları anlayabilmemiz için öncelikle kendi içimizdeki kişisel karmaşamızla başa çıkmalı ve onu yönetmeyi başarabilmeliyiz. Çocukların çatışmalar yaşamasının en temel sebebi onları anlamayan ebeveynleridir.
Bu teoriye göre, çocuklukları boyunca ebeveynleri tarafından saygıyla davranılmış çocuklar büyüdüklerinde saygılı bireylere dönüşmektedir. Bunu nasıl başarabileceğimize gelince;
Çocuklarımızı eğitirken temelimizi sevgi ve saygı olan bir bağ ile kurmalıyız. Ancak bu şekilde çocuklarımız kendinden emin olarak ilerleyebilir. Çocukların yalnız olmadığını, anlaşıldığını onlara hissettirmeliyiz. Yalnız hisseden bir çocuk dünya ile bağ kuramaz, içine kapanır.
Çocuklarımızı dikkatle dinlemeliyiz, onların sesini her zaman duymalıyız. Güldüğünde, bağırdığında, ağladığında her durumda onları dikkate almalıyız. Ancak bu şekilde önemli olduğunu hissedebilir.
7 yaşına kadar onlarla oynamalı, birlikte eğlenceli keşifler yapmalıyız. Çocukların anne ve babasıyla birlikte keşifler yapmasının, etraftaki kişiler ve şeylerle iletişime geçmesinin, psikolojik gelişimine büyük katkısı vardır.
İlk Yayın Tarihi: 3 Ocak 2018 @ 13:29
Günümüzde anne ve babalar çocuk büyütme konusuna oldukça korku dolu gözlerle bakıyorlar. Çocukları için öğretici kitaplar okuyorlar, teoriler öğreniyorlar, yöntemler deniyorlar, uzmanların makalelerini okuyorlar, internetten sorunları ile alakalı çözümler arıyorlar… Fakat en önemli noktayı atlayabiliyorlar; kendi iç güdülerine güvenmeyi.
Annenin ve babanın iç güdüsü, çocuklarının ihtiyacı söz konusu olduğunda en iyi stratejidir. Herkes kendi çocuğunu yetiştirmek konusunda özgürdür, ancak çoğu zaman neyin nasıl yapılması gerektiğine kendimizi o kadar kaptırıyoruz ki, çocuklarımızın aslında neye ihtiyacı olduğunu unutabiliyoruz. Çocukların en temek ihtiyacı bizleriz, yani ebeveynleridir.
Çocuklar küçük yetişkinler değildir, dünyayı bizimle anlamaya çalışırlar. Çocukların davranışlarının ardında kötü niyet veya manipülasyon olmaz, onlar ihtiyaç ve istekleri doğrultusunda hareket ederler. Bu isteklerini sezgilerimizle anlayabilir ve yardımcı olabiliriz. En önemlisi ise, çocuklarımıza her zaman ilgiyle yaklaşmamız gerektiğidir. Çocukların kaliteli kıyafetlere, pahalı oyuncaklara ihtiyaçları yoktur, onlar bizim onlara örnek olmamıza, ona sarılmamıza, zamanımızı onlarla geçirmemize ihtiyaç duyarlar.
Psikiyatrist Wilhelm Reich çocuk yetiştirme konusunda bir takım teoriler belirtmiştir. Wilhelm Reich’e göre, çocukları anlayabilmemiz için öncelikle kendi içimizdeki kişisel karmaşamızla başa çıkmalı ve onu yönetmeyi başarabilmeliyiz. Çocukların çatışmalar yaşamasının en temel sebebi onları anlamayan ebeveynleridir.
Bu teoriye göre, çocuklukları boyunca ebeveynleri tarafından saygıyla davranılmış çocuklar büyüdüklerinde saygılı bireylere dönüşmektedir. Bunu nasıl başarabileceğimize gelince;
Çocuklarımızı eğitirken temelimizi sevgi ve saygı olan bir bağ ile kurmalıyız. Ancak bu şekilde çocuklarımız kendinden emin olarak ilerleyebilir. Çocukların yalnız olmadığını, anlaşıldığını onlara hissettirmeliyiz. Yalnız hisseden bir çocuk dünya ile bağ kuramaz, içine kapanır.
Çocuklarımızı dikkatle dinlemeliyiz, onların sesini her zaman duymalıyız. Güldüğünde, bağırdığında, ağladığında her durumda onları dikkate almalıyız. Ancak bu şekilde önemli olduğunu hissedebilir.
7 yaşına kadar onlarla oynamalı, birlikte eğlenceli keşifler yapmalıyız. Çocukların anne ve babasıyla birlikte keşifler yapmasının, etraftaki kişiler ve şeylerle iletişime geçmesinin, psikolojik gelişimine büyük katkısı vardır.
İlk Yayın Tarihi: 3 Ocak 2018 @ 13:29