Çocuğunuza Bağırmak: Bir Kısır Döngü

Duygusal Çöküntü

Ebeveynler çocuklarına belli bir saldırganlıkla yaklaştığında, çocuk da daha agresif ve huysuz bir tavır takınmaya başlar. Kollanıldığını düşünmek yerine, sinirli ebeveynlerinin kendisine olan sevgisinden şüphelenmeye başlar. Bu da kendini savunma güdüsüne, ve daha çok sorunlu davranışa neden olur.

SSD aynı zamanda çocukta “Hiç bir şey beceremiyorum.” düşüncesi yaratarak, onu depresyona iter. Böylesi bir çocuk özgüvenini kaybeder ve gittikçe sertleşen bir şekilde özeleştiriye başlar. Her ne kadar özeleştiri genelde yararlı bir kavram olsa da, özgüveni azalan çocukta böylesi bir başlangıç, çok ciddi kişilik bozukluklarına yol açabilir.

Bazı ailelerde hem sert sözlü disiplin hem de olumlu ebeveynlik aynı anda bulunabilmektedir. Böylesi bir birliktelik ruhsal anlamda daha sağlıklı çocuklar yetişmesine katkıda bulunsa da, yapılan araştırmalarda olumlu ebeveynliğin (çocuğa sevgi göstermek, ihtiyaçlarını gidermek) bile sert sözlü disiplinle yaratılan problemleri tam olarak çözmediği görülmüştür.

Zarar Gören Güven Duygusu

Pittsburgh Üniversitesi’nde yapılan bu araştırmanın sonuçları son derece açık: Bağırmak işe yarayan bir disiplin yöntemi değil. Efektif olmamakla beraber, bağırmak aslında durumu daha da kötüleştirmekte ve çocuk üzerinde etkisi uzun süre hissedilecek psikolojik problemler yaratmakta.

Maalesef böylesi bir disiplin anlayışından sonra iyi huylu bir ebeveyn olma çalışmalarınız da sonuç vermeyecektir. Çünkü sert sözlü disiplin çocukların ebeveynlerine olan güvenini yaralamaktadır. Bu güven duygusu zarar gördükten sonra, çocuk ile anlamlı bir bağlantı kurmak çok zorlaşır.

Çocuklarının davranışlarını değiştirmek isteyen ebeveynlerin yapması gereken ise çocuklarıyla daha iyi iletişim kurmak ve onlara mantık çerçevesi içinde istediklerini ve doğru olanı açıklamaktır. Bağırmaya alternatif bulamayan ebeveynler bu konuda profesyonel yardım alarak alternatiflerini öğrenebilirler.

İlk Yayın Tarihi: 31 Ocak 2015 @ 19:36