Anne Baba İlişkisi ve Çocuğun Dünyası

Anne ve baba rollerine uyum sağlamaya çalışan çiftin ise her zaman olduğundan daha çok desteğe ve huzura ihtiyacı vardır. Evlilikte daha önce var olan ama üstü örtülen, tabiri caizse idare edilen sorunlar bu dönemde su yüzüne çıkabilirler. Aynı zamanda taze anne ve taze babanın bu yeni rollerinde kendilerini iyi hissedebilmeleri için en önemli gereksinimlerden birisi eşlerinin yani bebeklerinin annesi/babasının onayıdır. Bu onayın bir türlü gelmediği, karşılıklı onaylama, kabul etme, hoşgörü ve desteğin yeterli olmadığı ailelerde bu eksiklik doğrudan bebekle ebeveynin ilişkisine yansıyacaktır. Kötü giden bir evliliğin daha iyi olması, eşin yuvaya bağlanması gibi sebeplerle dünyaya getirilen bebeklerin ne kadar güç bir sahnede hayat oyununa başladıkları buradan anlaşılmalıdır. Bebek anne ve babanın ilişkisini düzenlemek için bir araç ve hizmetkar değil o  ilişkiden beslenip büyüyecek değerli bir canlıdır.

Anne ve babası arasındaki ilişki aynı zamanda hayatı öğrenme çabasında olan bebek ve küçük çocuğun kadın erkek ilişkilerine dair ilk bilgilerini ve ilişki modelini oluşturur. Yani evlilik ve ilişkiler onun için anne ve babasının ilişkisi gibidir. Dolayısıyla çözülmemiş çatışmalar, kapanmamış hesaplar, güç dengesindeki eşitsizlik ve sizin ilişkinizde olan ve olmayan herşey çocuğunuza bırakacağınız mirasınızın en büyük parçasıdır. Hayatınızı yaşarken evliliğinizi bir de bu gözle izlemeniz; kızımın veya oğlumun böyle bir evlilik yaşamasını ister miyim sorusunu dürüstlükle yanıtlamanız bu konuda size rehberlik edecektir. Ve çocuğunuz için arzuladığınız ilişki sizin kendi ilişkiniz için de iyi bir yol gösterici olmalıdır.

Gelelim aile içi çatışmalara, çocuklu bir çiftin hiç çatışması olmayacak mı? Veya çatışmalar her zaman kapalı kapılar ardında “mutfakta” yaşanacak çocuklara mutluluk rolü mü yapılacak? Tabii ki hayır. Çatışma ilişkinin doğasında olan ayrıca çifte ve aileye büyüme ve gelişme için fırsatlar sunan, kaçınılması mümkün olmayan bir gerçektir. Çatışmaların açıkça yaşanamadığı aileler sahte davranış biçimlerinin hakim olduğu ve çatışmaların başka dolaylı sonuçlarla ifade edildiği sağlıksız ailelerdir. Önemli olan eşinizle aranızdaki çatışmaları yapıcı bir şekilde ele alıp onlardan bir çözüm üretebilmektir. Tabii ki bütün tartışmaların özellikle agresyon içeren tartışmaların çocukların önünde yaşanması doğru değildir. Ancak bir sorunun varlığı bütün aile tarafından hissediliyorsa bunun anne ve baba tarafından bulunan çözüm yolu da çocuklarla paylaşılmalıdır.

Aile içi şiddet ve boşanma konuları her biri ayrı bir yazı olmayı hak edecek kadar kapsamlıdır ve daha sonra ele alınacaktır. Ancak bu yazıdan anlaşıldığı üzere çocuklar üzerinde kesinlikle etkilidir. Şiddet zaten olmaması gereken bir olgudur ve aile yaşantınıza girmişse hemen ve özenle çözülmelidir, sizin öncelikli meselenizdir. Boşanma ise anne ve babaya ait bir karardır.  Çocuk için boşanmak ne kadar yanlışsa çocuk için evli kalmak da o kadar yanlıştır. Eğer bu karar verilmişse bunu çocuğun en az etkileneceği şekilde yaşamak önemlidir.

Bebeklerinizi büyütürken ilişkinizi de büyütme ve geliştirme fırsatlarını kaçırmamanız dileğiyle…

Uzm. Psikolog Sezen Erem

İlk Yayın Tarihi: 4 Eylül 2015 @ 17:58