Yalnız Yatamama (12-24 Ay)

Yalnız yatmak çocuk için ufak yaşlardan itibaren kendine olan güveninin ifadesidir. Yatağına yalnız başına geçip derin ve rahat bir uyku uyuyan çocuğun çevresine ve kendisine olan güveni hakkında fikir edinebiliriz, ancak tamamen bu duruma da bağlayamayız. Bilmekteyiz ki ortada gerçek ve kabul edilebilir bir neden olmadan yatağında yalnız yatamayan çocuk iç dünyasında onu kaygılandıran, rahatsız eden duygusal bir yaşama sahiptir. Bu açıdan çocuğun psikolojik durumu uyku alışkanlığını da etkiler diyebiliriz.

Birçok aile çocuğuyla birlikte uyumaktan rahatsız olmamakta, çocuğun yalnız yatamama alışkanlığı edinmesinde büyük rol oynamaktadır. Çalışan ailelerin çocuklarıyla vakit geçiremedikleri düşüncesiyle ne yazık ki vicdanlarını rahatlatmak ve çocukla daha fazla bir arada olup kendileri hakkında onu sevmediği düşüncesini yok etmek için bunu yapmaktadırlar.

Temelde, bebeğin psikolojik sağlığının önemli olduğu bilinmektedir. Bebeğin kendi odasında değil de anne babasının yanında fakat ayrı bir yatak, beşik vb. yerde yatabiliyor olması çok çok önemlidir. Çoğu zaman anne baba, yorgunluk, endişe vs sebeplerle bebeklerini yataklarına almakta ve uzun yıllar bu alışkanlığı devam eden nedenlerden dolayı sürdürmektedir. Uzmanların önerdiği süre ise mümkünse ilk 3 ay sonrasında bebeğin ayrı bir odaya alınmasıdır.

Birlikte yatma isteğinin sonradan arttığı durumlar da vardır. Örneğin, çocuklukta korkuların görüldüğü 3-4 yaş okul öncesi dönemde sıklıkla korkularından şikayet eden ufaklıklarımız, gece yanımızda yatmak için odaya girmekte ya da baştan pazarlık yapmaktadır. Bunun yanı sıra bazı olaylar da çocuğun bu isteğini yaratmada etkendir. Örneğin ev içerisinde yaşanan gerginlik, anne babadan uzun bir süre ayrı kalma, anne/baba vefatı,ateşli hastalık, aile içi şiddet, korkulu rüyalar vs.

Ailelerin en çok karşılaştığı neden ise korkular, sıklıkla da korkunç rüyalardır. Anne baba çocuğun yanına gelip birkaç gecede bu sorunu güvenle atlatabileceğini düşünerek onu yanına alır. Ancak bu davranışıyla çocuk şu mesajı alır ‘ evet bu korkunla tek başına mücadele edebilecek kadar güçlü değilsin ve her korktuğunda bana ihtiyacın var’. Dolayısıyla unutulmamalıdır ki, korkan çocuğa korkusunu unutması için değil baş etmesi için yardımcı olunmalıdır ve bunun çözümü yatağınızda yatmasına izin vermek değildir.

Israrcı olan her çocuğun yanında dururken olduğu gibi tutarlı davranışlar ve kararlı bir tutumlar mühimdir; ondan kendi yatağında yatmasını istemek çok çok önemlidir. Çocuğunuza ki eğer sizi anlayabilecek yaşta ise; ‘burası karı koca yatağı, bizim yatağımız, senin yerin kendi odan’ şeklinde ifadelerde bulunmanız; onun size ait bir odanızın olduğu fikrini kabullenmesini ve sizden ayrı bir birey olduğunu anlamasına yardımcı olacaktır. Eğer size korktuğundan bahsederse onu dinleyin ve korkmanın ne kadar anlaşılır bir duygu olduğunu sizden öğrensin, ona bu şekilde yaklaşın. Eğer hala zorlanıyorsanız odasında yatarken biraz yanında durmak ve temas etmek de sakinleştirici olacaktır. Ancak bu sürenin çok uzamamasına gayret edin. Eğer gece odanıza gelecekse yılmadan kendi odasına geri götürün. Unutulmamalıdır ki, onun ayrı yerde yatmasını sağlayarak psikolojik gelişimini sizden bağımsızlaşıp, kendine olan güvenini arttırma yönünde oldukça destekliyor olacaksınız.

İlk Yayın Tarihi: 2 Mart 2014 @ 15:17