Mutlu Bir Yuva

Çocuk için anneyle güvenli bağlanmak gelişiminin ilk seviye ortamıdır ve mutlu bir yuva ise daha geniş ikinci ortamdır. Bu bir ev bitkisinin iyi toprağa dikilip, sonra da bir odada uygun ısı ve ışıkta tutulması gibidir.

Mutlu bir yuva, içinde bulunmanın iyi hissettireceği bir yerdir. İnsanlar birbirlerine dostça yaklaşırlar ve kendilerini huzur içinde hissederler. Üyeler ailenin herkesin ihtiyaçlarının ve mutluluğunun önemli olduğu bir birliktelik olduğunun farkındadırlar ve bir çocuk olarak siz ihtiyaçlarınızın bu listenin en başında olması hakkına sahip olduğunuzu hissedersiniz.

Bunu bilmek size bir yer verir. İhtiyaçlarınızın olması ve kendiniz olabilmeniz için size destek sağlar.

Mutlu bit yuvada çözmek zorunda olduğunuz (ya da henüz bir şeyi çözemeyecek kadar küçükken, nasıl katlanacağınızı bilemediğiniz) sürekli krizler yoktur. İnsanlar iktidar mücadelesine dalmamışlardır. Aile üyeleri arasında sessiz ya da çok da sessiz olmayan savaşlar yoktur. Mutlu bir yuvada sürekli nefesinizi tutmazsınız; rahat hissedebilir ve kendiniz olabilirsiniz.

Mutlu bir yuvada, eğer anne evdeki diğer önemli yetişkinlerden de destek alırsa (Örneğin: eş, kayınvalide, anne, görümce gibi) bu onun mutlu olması için yardımcı olur. Bu ilişkilerde devam eden anlaşmazlıkların varlığı annenin işini kolaylaştırmaz. Mutlu bir yuvada başka çocuklar ya da ev hayvanları olabilir ya da olmayabilir. Gerilim ve yoksunluk içindeki bir evde ilgilenecek daha çok varlığın olması bir kadının altını oyar, fakat mutlu bir evde anne hiç zoruna gitmeden herkese yetebilir. Vermekten hoşlanıyor gibidir.

Annenin mutlu olduğunu görmek çocuk için büyük bir nimettir. Gülen, kahkaha atan bir anne fotoğrafını hayal edin. Anne orada olmaktan mutlu… Sizinle ve fotoğrafta olan diğer kişilerle birlikte olmaktan mutlu ve şu anda olduğu kişiden başka birisi olmaya ihtiyacı yok. Gevşemiş. Anne gevşediğinde ve güldüğünde onun dünyasının doğru olduğunu hissederiz. Ve onun dünyası doğruysa bebek olarak bizim dünyamız da doğrudur.

Fakat anne dengesiz veya endişeli ya da depresyondaysa, aynı türden bir desteğe sahip olmayız ve rahat ve bütünüyle orada olmamız çok zordur. Anne kendisini geri çekmiş ya da bitkin düşmüşse, dışa dönük ya da kendimizi ifade eder olmak bize pek doğru gelmez. Mutlu bir yüz takınarak anneyi gülümsetmeye çalışmaktan başka gerçekten mutlu olmak için bir alan yoktur. Annenin mutluluğu bizi tüm bu yüklerden kurtarır ve kendimizi olduğumuz şekilde ifade edebiliriz.

İlk Yayın Tarihi: 9 Mart 2015 @ 17:36