Küçük Çocuğunuz Her Gün Büyüyor, Farkında Mısınız ?

Başlığı okuyanlarınız eminiz “Tabii ki farkındayız!” diye cevap vereceksiniz, biliyorum. Oysa ki özellikle ülkemizde pediyatrik uzmanlar sizlerle aynı fikri paylaşmıyorlar. Anneler çoğunlukla aşırı korumacı ve kaygılı bir yapıdalar ve her gün büyüyen bebeğe karşı geliştirdikleri bu davranış kalıbı, anne – bebek ilişkisinde sağlıklı bir yapı oluşmasını olumsuz etkilemektedir.

Peki bu konuda tam olarak ne kastediyorum? Bu konuyu gözlemlediğim bir kaç örnekleme ile anlatmaya çalışacak ve bu örneklerde istemeden, bilmeden, bebeklerimizin veya küçücük çocuklarımızın sağlıklı bir kişilik gelişimlerine nasıl olumsuz etkiler yaptığımızı da açıklayamaya çalışacağım.

Vaka 1, Gerçek Gözlem:

İstanbul şehir hatları vapurlarından birinde, öğle saatlerinde, arka yarı açık güvertede geçiyor olayımız. Genç bir çift giriyor kadrajımıza, babanın kucağında yaklaşık bir buçuk yaşlarında bir erkek bebek var. Anne ise elindeki torbalar ile arkadan geliyor. Aile yer bulup oturduğunda bebeğin elinde bir açma olduğunun farkına varıyoruz. Bebek elindeki açmasını büyük bir iştah ile kemiriyor. Anne torbadan bir kutu küçük meyve suyu çıkarıyor. Kutunun kamışını deliğine batırarak diğer ucunu bebeğin ağzına zorla sokuyor ve aynı anda diğer eliyle açmayı bebekten alıyor. Ve esas sorunu böylece başlatıyor. Açmayı ufak parçalar halinde koparıp, bebeğin ağzına her sokmaya çalıştığında bebek artık kafasını öbür yana çeviriyor ve anneden gelen lokmayı reddediyor. Anne ısrarcı… Bebek kutuyu almak istiyor bu sefer annemiz ona da yanaşmıyor. Bebeğin ısrarına kızmaya başlıyor ve sert bir tonla “Mert hayır ufalayıp ziyan ediyorsun, aç bakayım ağzını! Anne veriyor mamayı işte, oyun yok!” deyip son noktayı koyuyor ve affedilmez yanlışı yapıyor.

Bebeğin doğal  olarak kendini besleyebilme ve bununla alakalı öğrenme sürecini yaşadığı bu yemeğini sahiplenme ve yeme eylemini anne bilmeden istemeden sona erdiriyor ve buyurgan bir şekilde bebeğini edilgen hale getiriyor. Bebek de buna karşı “Ben bunu istemiyorum.” diyerek tepkisini ortaya koyuyor!

Oysa bebek kendi haline bırakılsaydı açmasını döke saça yiyecek, belki 3-5 lokma daha az yemiş olacak, ama yeme eylemini kendi başına gerçekleştirmiş olmanın öz güvenini de hissedecekti. En önemlisi, kendini doyurma yetisini geliştirebilecekti.

İlk Yayın Tarihi: 23 Aralık 2014 @ 12:50