Çocuğunuzun Sağ Beyniyle İletişim Kurun

Çocuğunuzun sizin açınızdan her şey yolundayken birden öfke içinde yanınıza gelerek, hiç ummadığınız bir konu hakkında sıkıntısını dile getirdiği olmuştur. Örneğin, “Neden yattığımızda ikinci masalı anlatmıyorsun?” gibi. Aslında her gece çocuğunuza bir masal veya hikaye anlatıyorsunuz ve ikinci bir masalı istediğini bilmiyorsunuz bile.
Peki böyle bir durumda ne gibi bir cevap vermek doğru olur? “Zaten her gece sana bir masal anlatıyorum.” ya da “Nerden çıktı şimdi ikinci bir masal, zaten bir tane okuyoruz.” demek mi yoksa “Kızım/oğlum ikinci bir masal daha dinlemeyi istediğini bilmiyordum, bundan sonra iki tane masal okuruz.” demek mi?
Bu gibi durumlarda ebeveynler çocuklarının aslında gerçekten bahsettikleri olaydan dolayı gerçekten üzüntü duyduklarını mı yoksa o an ilgi istedikleri için mi tepkili olduklarını anlayamayabiliyorlar. Eğer çocuğunuzun beyninin nasıl çalıştığını anlayabilirseniz, onunla daha rahat iletişim kurabilir ve sorunu çözebilirsiniz.
Örneğimizde annenin verdiği iki farklı tepki üzerinde konuşalım. Anne çocuğuna sol beyniyle hareket ederek zaten ona masal anlattığı, ikinci bir masal için vakti olmadığı yada buna benzer cevaplar verdiğinde, çocuğun o an sağ beyniyle hareket etmesinden dolayı durum daha da karmaşık hale gelir ve çocukla anne iletişim kuramaz.
Ancak anne kendi sağ beynini kullanarak çocuğunun sağ beyniyle iletişim kurabilirse, yani çocuğuna onu anladığını hissettirir, sakince dinler ve ardından da çözüme odaklanırlarsa sorun çok daha basit ve kısa zamanda çözülür.
Evet belki de çocuğunuz o anda sadece ilgi görmek için sorunu bahane olarak kullanıyor olabilir. Yine de çocukla sağ beynine hitap ederek iletişim kurduğunuzda, hem çocuğun bağ kurma ihtiyacını karşılamış olursunuz hem de sorunu basitçe çözebilirsiniz.
Çocuklar üzgün oldukları zaman, onların sağ beyinlerine hitap ederek cevap vermezsek, mantık çoğu zaman işe yaramaz.
Yaşadığımız dünyada biz yetişkinler sorunlarımızı mantığımızla ve sözcüklerimizle çözmeye çalışır ve sol beynimizi kullanırız. Ancak henüz 3-4 yaşlarında bir çocuktan bunu yapmasını beklememiz doğru olmaz. Çocuğu ebeveynin yönlendirebilmesi gerekir.
Çocuğunuzun sağ beyniyle onu anladığınızı açıklayarak, fiziksel temasla, şefkatli bir ses tonuyla hitap ederek iletişim kurduktan sonra, sol beynine hitap etmeye başlayabilirsiniz.
Örneğimizden devam edecek olursak, annenin her gece çocuğuna ikinci bir masal anlatacak kadar vakti olmayabilir, ya da başka sebeplerle her akşam ikinci bir anlatmak mümkün olmayabilir. Böyle bir durumda çocuğuyla konuşarak her akşam iki masal için vakti olmasa da, ikisi birlikte bir program yapabilirler. Mesela bir gün banyo ve bir masal, ertesi gün iki masal gibi bir program hazırlayabilirler. Böylece çocuk planlamaya dahil olduğu için, durumu çok daha rahat kabullenir.
Yani çocuğunuzun sağ beynine hitap etmelisiniz, fakat bu çocuğunuzun her dediğini yerine getirmelisiniz anlamına gelmiyor. Size sınırlarınızı veya kurallarınızı değiştirmenizi önermiyoruz. Çocuk yanlış bir şey yaptığında elbette kurallarınızı uygulamalısınız. Ancak çocuklar sakin olduklarında, yaptıkları hataları daha iyi anlayabilirler. Bu yüzden öncelikle çocuğu kapıldığı duygu selinden çıkarabilmek için sağ beynine hitap etmeniz gerektiğinden bahsediyoruz.
Fakat problemlerinizde çocuğunuzun sağ beynine hitap ettikten sonra birlikte sol beyninizi kullanarak her zaman çözüme ulaşabilirsiniz diyemeyiz. Çünkü bazen çocuklar öyle bir hale gelirler ki, içinde bulundukları duygu dalgalanmalarından onlara ulaşmak imkansız hale gelebilir. Bu gibi durumlardaysa, çocuğun sakinleşmesini beklemek ve daha sonra iletişime geçmek en doğru karar olur.

İlk Yayın Tarihi: 26 Ekim 2016 @ 14:22