İnatçı Çocuklar

Ebeveynlerin en çok zorlandığı konulardan biridir çocuklarının inatçı olması. Ebeveynlerin farkında olmadan yanlış tutumlar sergilemesi durumu daha da zorlaştırıp öfke nöbetlerine kadar götürebilir. Böyle bir durumda da çoğunlukla kaybeden taraf ebeveyn olur ve çocuk istediğini elde eder. Bu da farkında olmadan çocuğun inatçılık huyunun gelişmesine neden olur.

Gelişimsel sürecinin bir parçası olarak çocuklar 1-3 yaşları arasında bağımsızlıklarını ilan etmeye çalışırlar. Anne ve babalarından bağımsız bir birey olma, kendi isteklerini ebeveynlerine kabul ettirme, işlerini yardım almadan kendi başlarına başarabilme isteği gibi sebeplerle inatçılık yapabilirler. Ebeveynler de genelde bu gibi durumlarda kontrolün ellerinden kaçtığını hissederek kendilerini sorgular ve çocuklarını zorlayabilirler. Bu durumlar her çocuğun gelişiminin parçasıdır, en kontrollü anne ve baba bile bu dönemi yaşamaktadır.

Bu dönemde ebeveynlerin çocuklarının üzerine çok gitmemeleri gerekir. Gergin ebeveyn ve çocuk ilişkileri, ısrarcı ebeveyn tutumları, kardeşler arası kıyaslama, yemek yeme konusunda aşırı baskı, aşırı titizlik gibi sebepler çocuğun bu tavrının gelişmesine neden olur. Çocuğun inatçılığı bazen sabrımızı zorlayabilir. Ancak kararlı olmalı ve koyduğumuz kuralların kesin olduğunu çocuğumuza öğretmeliyiz. Kurallarımızdan taviz vermemeliyiz. Bunun için çocuğa koyulan kuralların sebebini açıklamalıyız. Yine de çocuk kuralları kırmak ya da gevşetmek için birden fazla defa bunu zorlayabilir. Ancak kontrolümüzü kaybetmemeliyiz.

Bu dönemde ebeveynlerin en özen göstermesi gereken; Sabırlı olmak. Çocuğumuza sabırla yaklaşmalıyız. Bu dönemin geçici olduğunu unutmamalı ve ‘Çok inatçısın, ne olur bir defa da olsa kabul etsen’ gibi cümlelerle çocuğa inatçı olduğuna dair mesajlar vermemeliyiz.

Koyduğunuz kuralların çocuğunuzun özgürlüğünü kısıtlamamasına özen göstermelisiniz. Gelecekte kendi kararlarını kendi verebilen, özgüveni yüksek ve çevresinden etkilenmeyen çocuklar yetiştirebilmek için, kurallarınızı çocuğun özgürlüğünü kısıtlamadan ve seçimler yapabileceği şekilde düzenlemeye çalışmalısınız. Bunun için biraz yaratıcılık gerekecektir. Örneğin yemek yeme konusunda problem yaşadığınız çocuğunuz için bir anlaşma yaparak, hazırladığınız yemeklerden birisini seçmesi gerektiği fakat tabağına koyduğunuz miktarı biriktirmesi gerektiği konusunda anlaşabilirsiniz. Böylece çocuğunuz hem sizin seçtiğiniz yiyeceklerden birisini yemiş olur hem de yemeğini bitirmiş olur.

Dikkat etmeniz gereken bir diğer nokta ise çocuğu ikna etmeye çalışmamak. Yani çocuğunuza yapmasını istemediğiniz bir şeyi nedenleri ile birlikte kabul etmediğinizi açıklamalı ve bunu uygulamalısınız. Ancak bir pazarlık veya ikna çabasına girmemelisiniz.

Eğer çocuğunuz küçükse inatlaşma sırasında dikkatini başka bir yöne çekerek sorunu çözebilirsiniz.

İlk Yayın Tarihi: 15 Ekim 2017 @ 23:10