Başlarken – Montessori Eğitimi

Nur Hanımla “Sevgili Bebek” programı kapsamında 0-48 aylık çocuklar için Montessori yaklaşımı hakkında konuşurken ben hayatın eşzamanlılığının şaşkınlığını bir kez daha yaşıyordum.

İlk Montessori eğitimimi ilkokul öğretmenliğinde yaşadığım eksiklikleri tamamlamak için yapmıştım. Daha sonraki eğitimlerim tüm çocukluk ( 0-72 aylık) ve özel durumu olan çocukları da kapsayan eğitimlerdi. Ama ben hep okul çocuklarına ve onların gereksinimlerine odaklanmıştım.

Uygulamada elde olmayan nedenlerle 36 – 72 aylık çocuklarla çalışmam gerekti. O zaman yıllarca ilkokula başlamış anaokulundan gelen çocukların eksikliklerini hatırlayarak bunun bana sunulmuş bir fırsat olduğunu düşünmüştüm. Yaklaşık 15 yıldır okul öncesi çocuklarla Montessori yöntemiyle çalıştım.

Bu arada ülkemizde de “7 yaş çok geç” gibi erken çocukluk eğitiminin önemini vurgulayan sloganlarla başlatılan kampanyalarla çocukların okul öncesi eğitimleri desteklenmeye başlandı.

36 aylık çocuklarla çalıştıkça kendiliğinden “36 ay çok geç” dediğim çocuklar çıktı karşıma. Çocukların aslında otuz aylık olanlarının ne kadar daha çalışkan olduklarını, öğrenmeye daha ne kadar hazır ve aç olduklarını gözlemledim. Bu aylarda çocuklar henüz iç seslerinin etkisinde ve gerçek emici dönemlerinde ve Maria Montessori’nin “düzen ve alıştırmanın tekrarı” sürecini yaşadıklarını, bir çok kırılmanın asıl bu dönemde edinilmiş olumsuzluklarla geleceğe yapılmış kötü yatırımlar olduğuna tanıklık etmiştim.

Nur hanım hedeflerini ve gerekçelerini anlatırken ben yaklaşık kırk iki yıllık eğitimcilik yaşantımın beni nerelere getirdiğini görüyor ve artık hiçbir şeye şaşırmamam gerektiğini düşünüyordum. Çünkü hayatın bir akışı vardı ve siz ona rağmen hiçbir şey yapamıyordunuz.

Montessori eğitimi başka birçok insandan çok farklı nedenlerle hayatımın bir parçası olmuştu. Öğrenme sürecinde gün gelip bunu ülkemde uygulamak ya da kendi çocuğumu bu felsefeyle yetiştirmek gibi bir düşüncem de şansım da yoktu. Çünkü kendi oğlum için kaçırılmış bir dönemdi. Ama yazdığım kitabı ona ithaf edecek gün geldi, bir çok öğretmen adayının mesleklerinde bakış açılarını değiştirme, bir çok anneye çocuklarına farklı bakabilmelerini sağlayan fırsatlar yakaladım. Ve çocuklar tanıdım, tek bir dakikalarının bile boşa geçirilmemesi gereken “mutlu büyümesi gereken” sevgili çocuklar.

Emel Çakıroğlu Wilbrandt

İlk Yayın Tarihi: 28 Kasım 2013 @ 02:30