Çocuğun Cinsel İstismarı Nedir, Ne Değildir?

Eğer elimden gelseydi çocuk istismarı gibi bir konuyu kapkara bir kağıda kapkara harflerle yazıp sonsuza kadar bir daha gün ışığı görmemesini sağlamak isterdim. Son günlerde çeşitli şekillerde gündeme gelen bu konu, hakkında bilgisi olan olmayan herkesin konuştuğu, farklı bakış açıları önerdiği bir konu olmaya başladı. Ben de uzman olarak yeri gelmişken bu konuda tartışma götürmeyecek bazı noktaların altını çizmek istedim.

Siz hiç cinsel olarak istismar edilmiş bir çocuk gördünüz mü? Benim buna yanıtım hem hayır hem evet olacaktır. Hayır çünkü teknik olarak çocuk denecek yaşta bir danışanım olmadı ve cinsel istismar kurbanını henüz çocukken dinleme ve çalışma deneyimim de olmadı. Ama EVET çünkü çocukken cinsel olarak istismar edilmiş, yetişkin yaşında olduğunu düşündürecek nüfus kağıdına sahip ama o yaralı çocuğu bakışlarında gözlerinde taşıyan onlarca kişi ile çalıştım.

Çocuklukta yaşanan cinsel saldırı ve istismar bir insanın yaşayabileceği en ağır travmalardan birisidir. Belki de en kafa karıştırıcı olanıdır. Çoğunlukla çocuğa olumlu sinyaller ile yaklaşan saldırgan önce bunun bir sevme şekli veya oyun olduğuna onu inandırır. Daha sonra çocuk birşeyler anlamaya başladığı zaman ise -ki bu çocuğun yaşına ve eylemin niteliğine göre yıllar alabilir- bunun kendi suçu olduğuna ve öğrenilirse cezalandırılacağına ayıplanacağına çocuğu inandırır. Yıllarca bunun kabahatini kendisinde gören , kendisini toplumca onaylanmayacak, sevilmeyecek biri zanneden ve bu kaos içinde büyüyen çocuk bir yanıyla hiç büyümez. Hiç güvenmez. Hiç sevildiğine inanmaz, hatta sevilmesine engel olacak senaryolar üretir, kendi kendini doğrular. Ölmeyi düşünür, öldürmeyi, cezalandırmayı, o kişiyi ifşa etmeyi ama kendi suçuna da inanmıştır ya da ötekilerin onu anlamayacağına inanmayacağına inanır bu sırrı kendine saklar. Temiz bir sayfa açamaz kendine, kimseye yeterince yakın olamaz. Cinsel hayatında problemler yaşar, bazen atlatır bazen atlatamaz.

Eğer sağlıklı bir aile ortamında yetişme şansı bulmuşsa biraz daha şanslıdır, belki ailesiyle bu durumu paylaşır veya paylaşamasa da sevildiğini hissetme şansı bulur daha iyi günler için motive olur.

Aile ve sosyal çevresi de yeterince destekleyici değilse her problemde kendisini zaten 1-0 geride başlamış hisseder, başetme becerileri daha az olur rüzgara kapılan yaprak gibi savruldukça savrulur. Ailenin asi, kavruk veya sorunlu çocuğu olarak damgalanır. Öfkesi dinmez aksine yaygınlaşır, kendisine bu kötülüğü yapan kişiden; bunu anlamayan, kendisini korumayan/koruyamayan aile üyelerine, böyle bir duruma maruz kalmamış öteki “şanslı” çocuklara doğru yayılır. En çok da kendisine zarar verir bu öfke, çeşitli ruhsal rahatsızlıklar, bağımlılıklar, kendine zarar verici veya risk alıcı davranışlar, intihar girişimleri gibi durumlara zemin hazırlar…

İlk Yayın Tarihi: 4 Nisan 2016 @ 16:50