Belki de Otizm Değil; Reaktif Bağlanma Bozukluğu

Ben uzun süredir özellikle “a tipik” ya da “hafif otistiklerin”, “ reaktif bağlanma bozukluğu” yaşayan çocuklar olduğunu düşünüyorum. Yani aslında reaktif bağlanma bozukluğu yaşayan bebek yeterince desteği alamayınca otizme dönüyor. Biraz iddialı oldu biliyorum ama tecrübelerimden çıkardığım bir iddia bu.

İyi ama “reaktif bağlanma bozukluğu otizm den daha mı iyi?” ya da “Düzelmesi daha mı kolay?” Evet düzelmesi daha kolay.
Çalışan anne sayısının artması, kosmopolit bir şehir hayatı içinde yaşamamız, geçim derdiyle uğraşmamız otizm olsun reaktif bağlanma bozukluğu tanılaması sayısının artışında çok etkili. Reaktif bağlanma bozukluğu, özellikle 0-1 yaş arası bebek-anne ilişkisinin sağlıklı gelişememesinden kaynaklıdır. Annenin yada bakıcının bebeğin ihtiyacını anında karşılayamaması, gerekli güven ilişkisinin kurulamaması yani reaktif dediğimiz anne bebek arası bağlanmanın yeterli olmaması sorunun en temel nedeni. Dolayısıyla bu programa başlamadan önce derin bir nefes alın ve sadece bebeğinizle olan iletişiminizi kaliteli, içten, o ilgiyi sevgiyi alıp verebildiğiniz bir diyaloğa çevirmeye çalışın. Eğer o güveni bebeğinize doğru şekilde hissettirebilirseniz %50 başarı kesin gözüyle bakın.

Evet. Can alıcı kısma geldik. “Evet bunları biliyorum, yaşadım, gözlemledim. Ama ne yapacağım?”

Maalesef birçok danışan ailelerim değişik yollara başvurdu. Kimisi Amerika’ya götürüp beyin ameliyatı yaptırdı. Kimisi Hindistan’a gidip şifa dağıtıcılarından el aldı. Kimleri Nörofeedbacler yaptırdı, yunus terapileri için Antalya’ya taşındı, taş devri diyetleri, metal boşalımı için hocaların kapılarında yatanlar gibi gibi gibi.

“Etkili oldu mu?” diye sorarsanız elbette ki bir nebze etkili olanlar olmuştur. Ancak bu sorunun tedavisi tamamen sistematik, yapılandırılmış, doğru hedefler seçilmiş bir eğitim programından geçiyor. İstediğiniz yolu deneyin eğitimden alacağınız sonucu hiç birinden alamazsınız. Bunu şöyle düşünün. Beynimizin içinde bir sürü odacıklar var. Bu odacıkların görevleri var. Biri hissetmemizi sağlıyor, biri hareket etmemizi, biri konuşmamızı.. Bu odalar arasında aynı telefon ağ sistemi gibi bir sistem var. Otistik bebekte bu odacıklar arasında ki yollarda, bağlarda sorun var. Kimi odalar birbiriyle çok ilgili kanki gibi çalışıyor. Bazı odacıkların ise birbirinden haberi yok, kopuklar.. Doğru olan tüm odaların birbiriyle iletişimde olması.. İşte eğitim bu iletişim yollarını sağlıyor. Kuvvetlendiriyor ve kalıcı olmasını sağlıyor. Bu nedenle eğitim şart.

Tecrübelerime ve bilgime güvenerek şunu söyleyebilirim ki eğer yukarıda sıraladığım belirtiler hafif derece de ise çocuğumuzun düzelme şansı yüksek. Aşağıda anlatacağım çalışmaları uyguladığınızda 3 ila 9 ay arasında yaşıtlarını yakalaması gerekiyor. Ancak dediğim gibi belirtiler hafif düzey ise.

Uzmanla mı yapmalıyım sadece ben yeter miyim?
Bir uzmanla bu programı takip etmeniz daha doğru. En azından haftada bir görmesi programın verimliliği açısından önemli.. Ancak seçeceğiniz uzmanın mutlaka çocuk gelişim uzmanı yada özel eğitimci olması şart.. Psikolog ve psikolojik danışmanların bu konuda yeterliliği olduğunu düşünmüyorum. Tüm gelişimin takip edilmesi ve ona göre karar verilmesi önemli.

İlk Yayın Tarihi: 30 Ağustos 2013 @ 15:02