Bebeklerde Kucak Alışkanlığı

Doğumun ardından yeni anneler, bebeğin bakımı konusunda tecrübesizlik ve bilgisizlik sebebiyle oldukça heyecanlı ve endişeli olurlar. Bu endişelerinden biri de bebeğin kucağa alınması konusunda çevresinden duydukları çelişkili çözümlerdir.

Kimilerine göre bebeği kucağa almak onu kucağa bağımlı hale gelir ve sürekli kucak ister. Bu yüzden anneye dinlenmek, işlerini yapmak için hiç zaman kalmaz. Kimi görüşlere göre ise bebeği kucağa almamak bebekte güvensizlik yaratır ve yeni doğduğu bu yabancı dünyaya karşı korku oluşturur. Bu iki görüş arasında kalan annelerin ise aklı tamamen karışır.

Bebekler ihtiyaçlarının karşılanabilmesi hem de daha yakın ilişki içerisinde olunabilmesi için doğdukları andan itibaren çoğunlukla anne ve babalarının kucaklarında olurlar. Bu yüzden çoğu bebek kucağa alışır ve sürekli anne ve babasının kucağında olmak ister. Hatta kucaktan yerine yatırılan bebeklerin çoğunlukla yaygarayı bastığı bile olur. Bu dengeyi oturtabilmek, zor ve tecrübe isteyen bir süreçtir.

Maalesef anneler için verebileceğimiz şu kadar süre kucakta olmalı, şu kadar süre yerinde yatmalı gibi bir formülümüz yok. Çünkü her bebek kendine özgüdür, her bebeğin ihtiyaçları farklıdır. Bu ihtiyaçları belirlemek ve dengeye oturtmak ise anne ve babaların zamanla kendi kendilerine kazanacakları deneyimler ile olacaktır.

Bebeklerin doğdukları andan itibaren yetişkinlerle iletişim kurabilmesinin tek yolu sesleridir. Acıkınca, altını kirlettiğinde, yalnız hissettiğinde veya neden sonuç ilişkisini öğrenebilmek için tek yapabildikleri ağlamaktır. Bebeklerinin ihtiyaç ağlamaları ile neden sonuç ilişkisini çözebilmek için ağlamaları arasındaki farkı ayırt edemeyip, ufaklık her ağladığında kucağına alan anne babalar ise bebeklerinin kucağa alışmasına sebep olurlar.

Bebek Her Ağladığında Kucağa Alınmalı mı?

Bebekler her zaman acıktığında veya bir şeye ihtiyaçları olduğunda ağlamazlar. Bazen, ağladıkları zaman anne ve babalarının onunla ilgileneceğini bilmek veya yeni dünyalarını keşfetmek için de ağlayabilirler. Bebekler, özellikle yeni doğan bebekler, yaşamlarının ilk yıllarında oldukça sık ağlarlar. Günde ortalama farklı zaman dilimlerine yayılarak toplam 3 saat kadar ağlarlar ve bu oldukça normaldir. Ağlama bebeğinizin konuşma dilidir.

Bebeğinizi her ağladığında kucağınıza almak yerine, önce durup biraz düşünebilirsiniz. Karnı tok mu, gazı var mı, bezi kirli mi veya ateşi ya da bir rahatsızlığı var mı? Eğer ağlama sebebi bunlar gibi bir ihtiyacından kaynaklı değilse, bebeğinizi kucağınıza almak yerine, dikkatini dağıtmayı deneyebilirsiniz. Örneğin sevdiği bir oyuncağı gösterebilir veya müzik dinleterek sakinleştirmeye çalışabilirsiniz. Ya da kucağınıza almadan yattığı yerden onunla konuşabilir, sırtını okşayabilir ve sakinleştirmeye çalışabilirsiniz. Böylece bebeğinizde “Ağlıyorum fakat benimle kimse ilgilenmiyor, burada yalnızım korkuyorum” hissi oluşmaz. Onu kucağınıza almadan da güvende tutabileceğinizi öğrenebilir.

İlk Yayın Tarihi: 25 Mart 2016 @ 16:51