Günümüzde Çalışan Anne Olmak

“Çalışan anne” deyimini duyunca aklıma gelen hep aynı soru oluyor: Çalışmayan anne mi var? Bence çalışmayan anne veya çalışmayan kadın yoktur. Her kadın evinin veya yaşamının emekçisidir. Ancak geleneksel toplum yapısı hızla değişmekte ve “çalışan kadın” olgusu da yok sayılamamaktadır. Burada tırnak içinde belirtilen ifade kendi evi dışında bir iş yerinde para ve/veya kariyer amaçlı olarak çalışmakta olan kadını işaret etmektedir.

Çalışan erkek gibi bir tanımlamaya ihtiyaç duyulmadığı halde çalışan kadın tanımlamasının yapılıyor olması erkek egemen geleneksel cinsiyet rollerinin öyle bir çırpıda, 50 yılda 100 yılda değişemiyor oluşundan kaynaklanmaktadır. Kadın her ne kadar iş dünyasında erkeklerle birlikte erkekler gibi var olsa da evin genel işleri, yemek çamaşır, bulaşık hala onun görevi olarak görülmektedir. Bir de çocuk bakımında ve çocuğun ruhsal dünyasında annenin ayrıcalıklı konumu bu geleneksel rolleri destekler niteliktedir. Yani kadın erkek eşitliğine çok inanan ve içine sindirmiş olan ailelerde bile erkek bulaşık yıkayabilir, yemek yapabilir, çocuklarla ilgilenebilir ancak “anne” olamaz. Bu sebepten dolayı belki önümüzdeki 10 yıllar boyunca çalışan kadın tanımlaması önemini yitirebilirse bile “çalışan anne” kavramı bizimle yola devam edecek gibi görünmektedir.

“Çalışan Anne” olmak pek çok annelik paradoksunu içinde barındırır. Her şeyden önce bu bir karardır. Kadın ekonomik olarak üretime katılmak, üreten ve kazanan olmak ile ekonomik yaşamdan geri çekilip emeğini ve zamanını sadece ailesine ve çocuklarına sunmak arasında bir tercih yapmaya mecbur kalmaktadır. Her iki yolun da avantajları ve dezavantajları vardır. Her ikilemde olduğu gibi bu durumda da birini tercih etmek diğerinden vazgeçmeyi gerektirir. Vazgeçmek ise hem o yolun güçlüklerini göğüslememeyi seçmek hem de avantajlarından faydalanamamak demektir.

Anne Gitsin Mama Alsın Gelsin

Evi dışında çalışmayı tercih etmiş olan anne, ekonomik olarak daha rahat bir yaşamı, daha fazla imkan sahibi olmayı ve belki de yine çocuğu için daha iyi bir gelecek imkanını tercih etmiştir ağırlıklı olarak. Yine özellikle evlilik ve doğum öncesinde uzun süre çalışmış olan kadınlar meslekleri ve kariyerlerine yapmış oldukları yatırımı terk etmemeyi de tercih etmiş olurlar. Ama bu tercih ister istemez bir annenin özellikle bebeği/çocuğu küçükken en fazla yapmak istediği şey olan onunla vakit geçirme arzusunu da sınırlamayı tercih etmesi anlamına gelir. Belki bebek uyurken evden çıkacak, uzun saatlerini ondan ayrı geçirecektir. Çoğumuzun sıklıkla gördüğümüz yaşadığımız bir manzaradır; işe gitmek üzere kapıdan çıkan anne ile küçük çocuğu arasındaki diyaloglar; “Anne gitsin, çalışsın, mama alsın, gelsin!” Çocuğun ve ailenin ekonomik ihtiyaçlarına yatırım yapmak için  babayla birlikte çalışmak ve çocuğun ruhsal ekonomisine daha fazla yatırım yapmak arasındaki paradoks annenin karşısına çıkan ilk paradoks olmakta.

İlk Yayın Tarihi: 16 Aralık 2015 @ 16:07